Перайсці да зместу

Іван Антонавіч Качарга

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Іван Качарга)
Іван Антонавіч Качарга
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 24 верасня (6 кастрычніка) 1881
Месца нараджэння
Дата смерці 29 снежня 1952(1952-12-29) (71 год)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, драматург
Жанр драма і п’еса
Мова твораў украінская мова
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Сталінская прэмія
ордэн Святога Станіслава
Заслужаны дзеяч мастацтваў Украінскай ССР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Антонавіч Качарга́ (6 кастрычніка 1881, г. Носаўка, Чарнігаўская вобласць, Украіна — 29 снежня 1952) — украінскі драматург. Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны (1950).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Кіеўскі ўніверсітэт у 1903 годзе. Як тэатральны крытык друкаваўся з 1904 года.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар п’ес гістарычнай тэматыкі: драматычныя казкі «Песня ў келіху» (пастаўлены ў 1926), камедый «Фея горкага міндалю» (пастаўлены ў 1926), «Марка ў пекле» (пастаўлены ў 1928), «Гадзіншчык і курыца, ці Майстры часу» (1934, пастаўлена ў БДТ-3 1935), драматычных паэм «Свеччына вяселле» (1931), «Яраслаў Мудры» (1946, Дзяржаўная прэмія СССР 1948), «Прарок» (нап. 1948, пра Т. Шаўчэнку). Сучасная яму рэчаіснасць у п’есах «Пойдзеш — не вернешся» (1936), «Імя» (1937), «Экзамен па анатоміі» (1940), «Начная трывога» (1943) і інш. Творы Качаргі вызначаюцца філасофскай напоўненасцю, паглыбленай цікавасцю да маральна-этычных праблем.

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Твори. Київ, 1976; Рус. пер. — Исто-рические драми. М., 1954.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]