Мікалай Аляксандравіч Лукашэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Мікалай Лукашэнка)
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лукашэнка.
Мікалай Аляксандравіч Лукашэнка
Імя пры нараджэнні Мікалай Аляксандравіч Лукашэнка
Род дзейнасці студэнт
Дата нараджэння 31 жніўня 2004(2004-08-31) (19 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Бацька Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка
Маці Ірына Сцяпанаўна Абельская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Алякса́ндравіч Лукашэ́нка (нар. 31 жніўня 2004) — сын Аляксандра Лукашэнкі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Мікалай Лукашэнка з бацькам.

Трэці сын Аляксандра Лукашэнкі. У адрозненне ад старэйшых братоў, Віктара і Дзмітрыя, Мікалай — пазашлюбны, яго маці — урач Ірына Абельская[1].

Першае публічнае з’яўленне Мікалая Лукашэнкі адбылося ў красавіку 2008 года, трохгадовы хлопчык разам з бацькам удзельнічаў у рэспубліканскім суботніку на будаўніцтве «Мінск-Арэны»[2][3]. Тады не паведамлялася, што гэта за дзіця разам з Лукашэнкам, але неўзабаве ў інтэрв’ю Лукашэнка сказаў, што гэта яго трэці сын.

Аляксандр Лукашэнка пачаў браць сына на публічныя мерапрыемствы пасля кансультацый з вядомым брытанскім піаршчыкам Цімаці Бэлам, супрацоўніцтва з якім пачалося ў сакавіку 2008 года[4]. Бэл раіў Лукашэнку, што сямейны чалавек выклікае болей даверы грамадзян і варта змяніць імідж «бацькі» на вобраз таты, добрага і клапатлівага[5][6].

З бацькам і братамі Віктарам і Дзмітрыем на ваенным парадзе на Чырвонай плошчы ў Маскве 24 чэрвеня 2020 года

Пазней Мікалай рэгулярна з’яўляецца з бацькам на публічных мерапрыемствах — быў на ваенных вучэннях і парадах, у паездках па краіне і нават на месцы тэрарыстычнага акту ў Мінскім метрапалітэне, у замежных паездках і на сустрэчах з кіраўнікамі дзяржаў, у прыватнасці з Уладзімірам Пуціным, Дзмітрыем Мядзведзевым, Баракам Абамам, Сі Цзіньпінам, Уга Чавесам, Нурсултанам Назарбаевым, Віктарам Юшчанкам, Аляксандрам Турчынавым, Ільхамам Аліевым, Папамі Рымскімі Бенедыктам XVI і Францыскам і многімі іншымі палітычнымі дзеячамі[7][2][8].

У 2011 годзе Мікалай Лукашэнка пайшоў у першы клас Астрашыцка-Гарадоцкай сярэдняй школы[9]. Часта замест школьных заняткаў ён працягваў суправаджаць бацьку на публічных мерапрыемствах, у тым ліку ў замежных паездках. Займаецца музыкай (фартэпіяна), хакеем, лыжным спортам і біятлонам[10].

Ва ўзросце 10 гадоў прысутнічаў на пасяджэнні Генеральнай асамблеі ААН. У чэрвені 2020 года разам з бацькам на ваенным парадзе Перамогі ў Маскве[11].

У чэрвені 2020 года паступіў у 10-ы клас Ліцэя Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта па профілі «Біялогія»[12], там сама вучыўся яго старэйшы брат[13] і вучацца Дар’я і Анастасія — унучкі Аляксандра Лукашэнкі, дочкі яго сына Дзмітрыя.

23 жніўня 2020 года Мікалай з аўтаматам АКС-74У у руках і ў экіпіроўцы байца спецпадраздзялення, быў з бацькам у сітуацыйнай зале ў Палацы Незалежнасці і каля яго[14][15]. На відэа, знятым пры падлёце верталёта да ачэпленага Палаца незалежнасці пасля заканчэння шэсця пратэстоўцаў Аляксандр Лукашэнка просіць падляцець бліжэй да праспекта Пераможцаў, на якім знаходзіцца рэзідэнцыя, і гаворыць: «Як пацукі разбегліся». Голас Мікалая за кадрам пытае: «Ну дзе яны?», на што Аляксандр Лукашэнка адказвае: «Уцяклі. Яны даведаліся, што ты будзеш там»[16][17]. Ролікі хутка разышліся ў сацыяльных сетках, карыстальнікі абвінавацілі Лукашэнку ў вар’яцтве, вяртанні 1990-х гадоў, а таксама былі здзіўлены, чаму ён узяў 15-гадовага сына з сабой[18].

У жніўні 2020 года Мікалай Лукашэнка забраў дакументы з Ліцэя БДУ[19]. Паводле звестак Беларускага расследавальніцкага цэнтра, ён скончыў прыватную гімназію ў мінскім раёне Дразды, аператарам якой стала заснаваная Ірынай Абельскай фірма[20].

Зноскі

  1. ↑ Лукашенко: Мать младшего сына Николая «работает врачом» // TUT.BY: Навіны 3 ліпеня 2008 Архівавана 4 чэрвеня 2011. (руск.)
  2. ↑ а б День рождения Николая Лукашенко. Что мы знаем о сыне президента (руск.). Naviny.by (31 августа 2017). Праверана 27 мая 2018.
  3. ↑ Ирина Авидова. «Мне нравится фотография с малышом, когда я его учил в хоккей играть». Лукашенко рассказал о любимых фото (руск.)(недаступная спасылка). Комсомольская правда (10 апреля 2018). Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2020. Праверана 28 ліпеня 2018.
  4. ↑ Александр Лукашенко занялся имиджем Беларуси(недаступная спасылка), «Комсомольская правда», 15.03.2008.
  5. ↑ Лорд Белл Forever
  6. ↑ Lukashenko’s PR man sheds light on EU campaign, EU observer, 10.10.2008.
  7. ↑ Татьяна Кирсанова. Маленький принц (руск.). Lenta.ru (5 сентября 2016). Праверана 28 ліпеня 2018.
  8. ↑ Мария Голованивская. Гастроли инфанта (руск.). Lenta.ru (6 октября 2015). Праверана 28 ліпеня 2018.
  9. ↑ Дмитрий Копаль. Коля Лукашенко пошел в первый класс (руск.). Naviny.by (1 сентября 2011). Праверана 28 ліпеня 2018.
  10. ↑ Младшему сыну президента — 13 лет. Как Николай Лукашенко становится самостоятельной медиаперсоной (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY (31 августа 2017). Архівавана з першакрыніцы 31 жніўня 2017. Праверана 28 ліпеня 2018.
  11. ↑ Николай Лукашенко — сын президента Белоруссии, друг Владимира Путина и талантливый музыкант
  12. ↑ Николай Лукашенко поступил в Лицей БГУ. Здесь также будет учиться внучка президента Беларуси Архівавана 2 ліпеня 2020., tut.by, 30.06.2020.
  13. ↑ Ирина Абельская, глава клиники, в которой обслуживаются первые лица страны, рассказала TUT.BY о том, чем отличаются VIP-пациенты, кто может пройти обследование в лечкомиссии и о том, какие фразы не произносят врачи в её присутствии(недаступная спасылка), «Беларуская правда», 17.06.2016.
  14. ↑ Совещание Лукашенко: у президента автомат, у Николая — автомат и бронежилет(недаступная спасылка)
  15. ↑ Николай Лукашенко сопровождал отца с автоматом в руках
  16. ↑ «Как крысы разбежались». Опубликовано видео, как Лукашенко прилетел к своей резиденции — и посмотрел с вертолёта на протестующих
  17. ↑ Разговор Лукашенко и Коли в вертолёте «Ну где они?»
  18. ↑ Резонанс: Лукашенко в сопровождении 15-летнего сына прилетел в минскую резиденцию с автоматом в руках
  19. ↑ https://news.tutby.news/society/698694(недаступная спасылка)
  20. ↑ Як Ірына Абельская аказалася заснавальніцай прыватнай школы ў Драздах. Наша Ніва (3 верасня 2022).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Мікалай_Аляксандравіч_Лукашэнка&oldid=4724773"