Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь
Абрэвіятура Мінфін РБ
Краіна
Адрас Мінск, вул. Савецкая, д. 7
Тып арганізацыі міністэрства фінансаў[d]
Кіраўнікі
Міністр Юрый Селіверстаў
Першы намеснік Дзмітрый Кійко
Намеснікі Уладзіслаў Татарыновіч, Вольга Тарасевіч, Алена Печань[1], Павел Лемех[2]
Заснаванне
Дата заснавання 25 жніўня 1991
Бюджэт 278 млрд рублёў[3] (2009 год; 99,2 млн $[4])
Даччыныя арганізацыі «Белдзяржстрах», «Белэксімгарант»
minfin.gov.by
Эмблема Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь (Мінфін Беларусі) — орган дзяржаўнага кіравання падпарадкаваны Ураду Беларусі, упаўнаважаны кіраваць дзяржаўным скарбам. Міністр фінансаў прызначаецца і здымаецца з пасады Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, а намеснікі міністра — Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.

З 4 чэрвеня 2020 года года пасаду міністра займае Юрый Міхайлавіч Селіверстаў.

Структура[правіць | правіць зыходнік]

  • Цэнтральны апарат — 9 галоўных упраўленняў, 2 дэпартаменты, 9 упраўленняў, па адным аддзеле, інспекцыі і групе, а таксама дзяржаўнае сховішча каштоўнасцей[1];
  • 7 упраўленняў выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска;
  • Прадпрыемствы «Белдзяржстрах», «Беларуская нацыянальная перастрахавальная арганізацыя», «Белэксімгарант», «Гомельскі Крышталь», «Інфармацыйна-вылічальны цэнтр Мінфіна РБ», «Папяровая фабрыка дзяржаўных знакаў» (Барысаў), «Крыптатэх», «Мінская фабрыка друку», «Белбланкавыд», «Рэспубліканскі цэнтральны дэпазітарый каштоўных папер»;
  • Навучальныя ўстановы — Мінскі фінансава-эканамічны каледж, Цэнтр падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў (ЦППКПК) Мінфіна[5].

Задачы[правіць | правіць зыходнік]

  • парадкаванне, кіраванне і ўзгадненне фінансавай дзейнасці ведамстваў урада;
  • выкарыстанне скарбу для павышэння выніковасці вытворчасці і дзяржаўных прыбыткаў;
  • распрацоўка прапаноў аб пазычанні;
  • павышэнне выніковасці падаткаабкладання і выканання дзяржаўнага бюджэту;
  • прыцягненне, выкарыстанне і пагашэнне знешніх дзяржаўных пазык;
  • нагляд за захаваннем зацікаўленасцей дзяржаўнага скарбу;
  • парадкаванне гандлю каштоўнымі металамі і камянямі і стварэнне іх запасу;
  • парадкаванне распрацоўкі і вытворчасці бяспечных папер;
  • нагляд за страхаваннем;
  • ліцэнзаванне і нагляд за выкананнем выдадзеных дазволаў;
  • парадкаванне рахункаводства і справаздачнасці;
  • парадкаванне і нагляд за выкананнем заканадаўства аб аўдыце;
  • нагляд за выпускам, абаротам і пагашэннем каштоўных папер.

Паўнамоцтвы[правіць | правіць зыходнік]

  • атрыманне на свой запыт ад устаноў звестак аб выкарыстанні дзяржаўных сродкаў, а таксама рахункаводчыя справаздачы аб выкананні абавязкаў перад дзяржавай;
  • атрыманне на свой запыт ад выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска зводы мясцовых бюджэтаў і справаздачы аб іх выкананні;
  • прыпыненне выдаткоўвання дзяржаўных сродкаў атрымальнікам, якія не падаюць ва ўстаноўленыя тэрміны справаздачы аб іх выкарыстанні, выкарыстоўваюць іх не па прызначэнні або атрымалі іх незаконна;
  • выдача пазык паводле дзяржаўнага бюджэту і ўкладанне вольных сродкаў у каштоўныя паперы ці гаспадарчую дзейнасць;
  • выдача на запыт выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска пазык на выкананне мясцовых бюджэтаў, абумоўленых іх пагашэннем да канца справаздачнага года;
  • пакрыццё страт зводных бюджэтаў абласцей і Мінска пры змяншэнні прыбыткаў ці павелічэнні выдаткаў мясцовых бюджэтаў;
  • спагнанне са зводных бюджэтаў абласцей і Мінска сродкаў у дзяржаўны бюджэт пры ўхваленні Саветамі дэпутатаў пастаноў, што змяншаюць прыбыткі ці павялічваюць выдаткі дзяржаўнага бюджэту;
  • спагнанне незаконна атрыманых ці не па прызначэнні скарыстаных сродкаў бюджэту, а таксама запазычанасцей і адсоткаў па бюджэтных пазыках;
  • выдаткоўванне сродкаў да ўхвалення закона аб рэспубліканскім бюджэце на бягучы год у памеры 1/12 ад мінулагодніх выдаткаў;
  • выпатрабаванне дадзеных аб прыбытках і выдатках дзяржаўных пазабюджэтных сродкаў і сродкаў ад прыбытковай дзейнасці бюджэтных устаноў;
  • выдача банкам загадаў аб прыпыненні разлікаў рахункаў распарадчыкаў дзяржаўных сродкаў пры парушэнні імі заканадаўства;
  • праверка выкарыстання дзяржаўных сродкаў[6].

Зноскі

  1. а б Кіраўніцтва Міністэрства фінансаў. Міністэрства фінансаў РБ. Праверана 20 лістапада 2020.
  2. Рэктары ВНУ, мясцовая вертыкаль і ратацыі ў кіраўніцтве міністэрстваў. Лукашэнка разгледзеў кадравыя пытанні
  3. Закон Рэспублікі Беларусь аб рэспубліканскім бюджэце на 2009 год (руск.)(недаступная спасылка). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (26 жніўня 2010). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2011. Праверана 13 верасня 2021.
  4. Звесткі аб сярэднеўзважаным курсе беларускага рубля да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2009 год. Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь (26 жніўня 2010).
  5. Арганізацыі, падпарадкаваныя Міністэрству фінансаў (руск.)(недаступная спасылка). Міністэрства фінансаў РБ (26 жніўня 2010). Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2010. Праверана 13 верасня 2021.
  6. Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь ад 31 кастрычніка 2001 г. № 1585 (руск.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (26 жніўня 2010).(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]