Івянецкае графства

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Герб Салагубаў «Праўдзіц»

Івянецкае графства — аб'яднанне прыватнаўласніцкіх маёнткаў, створанае падскарбіем літоўскім Янам Міхалам Салагубам у 1743 годзе пасля законна выйгранага судовага працэсу аб Івянцы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Ян Міхал Салагуб. Партрэт з фондаў мастацкага музея у Апарове, Польшча

Мястэчка Івянец стала уласнасцю Салагубаў ужо ў XVI стагоддзі. Па заканчэнні судовага працэссу ў 1743 годзе і па дакупцы маёнтка Старынкі Івянецкія (1745 год) і выкупе шэрагу навакольных шляхецкіх маёнткаў ва ўласнасці Салагубаў апынуліся зямельныя абшары, у цэнтры якіх знаходзіўся Івянец і якія сталі называцца Івянецкім графствам.

Івянецкае графства было арганізавана сынам Яна Міхала — Антоніем Салагубам, генералам артылерыі, жанатага з Брыгітай Радзівіл, дачкой Мікалая Фаустына Радзівіла. Пасля смерці бацькі ў 1748 годзе Антоні атрымаў у спадчыну графства. Пасля смерці Антонія спадчынніцай стала яго ўдава, а пасля яе — унук падскарбія, Ежы Салагуб. Пасля смерці Ежы Салагуба графства ўзяла ў спадчыну яго ўдава Марыяна, у другім шлюбе жонка Алаіза Фрыдэрыка Бруля, старосты варшаўскага.

Пасля яе заўчаснай смерці ў 1782 годзе, Івянец стаў спадчынай непаўналетняй праўнучкі падскарбія Салагуба, Юзэфы Салагуб. У 1783-1784 гадах адбываўся працэс у Галоўным Трыбунале ў Вільні і працэсс эксдывізорскі у Івянцы па ўрэгуляванні запазычаннасцяў, зробленых яшчэ пры жыцці Ежы Салагуба[1].

Уладальнікі Івянецкага графства[правіць | правіць зыходнік]

Юзэфа Салагуб. Партрэт з фондаў мастацкага музея у Апарове, Польшча
  • Антоні Салагуб (каля 17101759) — генерал літоўскай артылерыі, староста азярышчанскі (1744—1759), пасэсар івянецкі (1744—1748), уладальнік Івянецкага графства, Ільскага графства і Старынак (1748—1759)
  • Брыгіта Радзівіл (17271773) — жонка Антонія Салагуба, уладальніца Івянецкага і Ільскага графстваў (1759—1773)
  • Ежы Салагуб (17511777) — сын Антонія Салагуба і Брыгіты Радзівіл, стараста эйшышскі (1775—1777), уладальнік Івянецкага графства (1773—1777)
  • Марыяна Патоцкая (17541782) — жонка Ежы Салагуба, уладальніца Івянецкага графства (1777—1782)
  • Юзэфа Дарота Салагуб (17771828) — дачка Ежы Салагуба і Марыяны Патоцкай, ўладальніца Івянецкага графства (1782—1802), замужам за Станіславам Патоцкім і Тадэвушам Тышкевічам

Пасля Юзэфы Салагуб Івянец у пачатку XIX стагоддзя перайшоў ва ўласнасць роду Плявакаў.

Апісанне [правіць | правіць зыходнік]

Станам на 1784 год графства аб'ядноўвала наступныя вёскі і фальваркі:

Адначасова на тэрыторыі графства знаходзіліся маёнткі, якія належалі каталіцкай царкве:

  • Курдуны — належалі францысканскаму кляштару у Івянцы (вёска і карчма, на поўнач за вялікую мілю)
  • Пакуці — належалі францысканскаму кляштару ў Івянцы (фальварак, карчма, сажалка, 2 млыны, некалькі паселішч (хутароў) на поўнач за поўмілі))
  • Юржышкі — належалі івянецкаму пробашчу пры гасцінцы мінскім за тры мілі на паўднёвы усход

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Эксдывізія — назва судовага працэсу ў вялікалітоўскім, а потым і польскім праве, калі крэдыторам з маёнтка даўжніка выдзялялася зямля даўжніка, абкладзеная даўгамі. Такі падзел суправаджалі эксдывізіяцкія суды, нярэдка ў выніку цэлыя маёнткі ішлі ў падзел паміж крэдыторамі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]