Ізатопы радыю

Ізатопы радыю — разнавіднасці хімічнага элемента радыю з рознай колькасцю нейтронаў у атамным ядры. Вядомыя ізатопы радыю з масавымі лікамі ад 202 да 234 (колькасць пратонаў 88, нейтронаў ад 114 да 146) і 12 ядзерных ізамераў радыю.

Радый не мае ні стабільных ізатопаў, ні ізатопаў з вялікім перыядам паўраспаду, таму ў прыродзе ізатопы радыю сустракаюцца толькі ў следавых колькасцях як прамежкавыя прадукты распаду прыроднага ўрану і торыю. З іх найбольш распаўсюджаны ²²⁶Ra (перыяд паўраспаду 1600 гадоў, уваходзіць у радыеактыўны рад урану-238). Таксама сустракаюцца ²²³Ra, ²²⁴Ra, ²²⁵Ra, ²²⁸Ra.

Найбольш доўгажывучыя з ізатопаў радыю — ²²⁶Ra (перыяд паўраспаду 1600 гадоў) і ²²⁸Ra (перыяд паўраспаду 5,75 гадоў). Іншыя ізатопы маюць перыяд паўраспаду меншы за месяц.

Гістарычныя назвы[правіць | правіць зыходнік]

Некаторыя ізатопы радыю пры адкрыцці былі недакладна ідэнтыфікаваны як хімічныя элементы, таму яны атрымалі свае ўласныя назвы:

Актыній Х (AcX) — ²²³Ra.
Торый X (ThX) — ²²⁴Ra.
Радый (Ra) — ²²⁶Ra (назва ізатопа пазней дала назву хімічнаму элементу).
Мезаторый 1 (MsTh₁) — ²²⁸Ra.