Аляксандр Іванавіч Малевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Іванавіч Малевіч
Дата нараджэння 15 сакавіка 1920(1920-03-15)
Месца нараджэння в. Ліпск, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць
Дата смерці 29 мая 1994(1994-05-29) (74 гады)
Месца смерці Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць
Прыналежнасць  СССР
Гады службы 19441946
Званне
Яфрэйтар
Яфрэйтар
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Айчыннай вайны I ступені
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль Жукава
Медаль Жукава
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»

Аляксандр Іванавіч Малевіч (15 сакавіка 1920, вёска Ліпск, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць29 мая 1994) — разведчык ўзвода разведкі; камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка 200-й стралковай дывізіі 2-га Беларускага фронту, яфрэйтар. Поўны кавалер ордэна Славы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 15 сакавіка 1920 года ў вёсцы Ліпск Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям'і. Беларус. Скончыў 5 класаў.

У перыяд часовай акупацыі Беларусі варожымі захопнікамі Аляксандр Малевіч з сакавіка 1942 года быў сувязным партызанскага атрада, а затым ваяваў у яго складзе.

У Чырвоную Армію прызваны 26 верасня 1944 года. На фронце ў Вялікую Айчынную вайну са студзеня 1945 года. Першы бой, як воін Чырвонай Арміі прыняў 14 студзеня 1945 года.

Разведчык ўзвода разведкі 642-га стралковага палка чырвонаармеец Аляксандр Малевіч 3 сакавіка 1945 года ў баі за населены пункт Ной-Паршэсніца, размешчаным на паўночным захадзе  ад польскага горада Хойніцэ, у крытычны момант замяніў выбылага са строю камандзіра аддзялення, сам быў паранены, але поля бою не пакінуў.

Загадам па 22-й стралковай дывізіі № 032 ад 20 сакавіка 1945 года чырвонаармеец Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].

Камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка чырвонаармеец Аляксандр Малевіч 23 сакавіка 1945 года на паўночным захадзе ад горада Данцыга, першым уварваўся ў траншэю праціўніка, выбіў яго адтуль, асабіста знішчыў чатырнаццаць праціўнікаў і васемнаццаць узяў у палон.

Загадам па 49-й арміі № 038 ад 5 красавіка 1945 года чырвонаармеец Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].

1 мая 1945 года на тэрыторыі Германіі камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка яфрэйтар Аляксандр Малевіч з байцамі даручанага яму аддзялення ўзяў у палон паўтары сотні варожых салдатаў.

У тыя ж майскія дні 1945 года ў раёне населенага пункта Райнсберг падчас бою яфрэйтар Малевіч першым уварваўся ў траншэю ворага, асабіста забіў звыш дзесяці праціўнікаў і некалькіх узяў у палон.

31 мая 1945 года камандуючы 2-м Беларускім фронтам Маршал Савецкага Саюза Ракасоўскі падпісаў прадстаўленне аб узнагароджанні Аляксандра Малевіча ордэнам Славы 1-й ступені[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі яфрэйтар Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].

У 1946 годзе старшына Малевіч А. І., двойчы паранены і кантужаны за гады вайны, дэмабілізаваны. Жыў у роднай вёсцы. Працаваў лесніком Гараднічаскага лясніцтва. Памёр 29 мая 1994 года.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й і 3-й ступені, медалямі[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. — Минск, 2006.
  • Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Александр Иванович Малевич на сайце «Героі краіны»