Андрэй Сяргеевіч Парываеў

Андрэй Парываеў
Андрэй Парываеў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Андрэй Сяргеевіч Парываеў
Нарадзіўся	3 студзеня 1982[…] (42 гады); Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь; Казахстан
Рост	181 см
Вага	73 кг
Пазіцыя	абаронца
Маладзёжныя клубы
	Змена (Мінск)
	Алімпія (Мінск)
Клубная кар’ера
Нацыянальная зборная
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэй Парываеў (нар. 3 студзеня 1982, Мінск) — беларускі футбаліст, абаронца.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец мінскіх школ «Змена» і «Алімпія», дэбютаваў у Вышэйшай лізе Беларусі ў 1999 годзе ў складзе «Маладзечна», пасля чаго гуляў за мінскае «Дынама» і салігорскі «Шахцёр», у складзе апошняга стаў чэмпіёнам Беларусі. У 2006 годзе перайшоў у расійскую «СКА-Энергію», пазней гуляў у Расіі за «Авангард» і «Віцязь». У 2008—2010 гадах зноў выступаў у Беларусі, у 2010 годзе дапамог «Гарадзеі» перамагчы ў Другой лізе.

У 2011 годзе перайшоў у карагандзінскі «Шахцёр», дзе здолеў замацавацца ў аснове на пазіцыі левага абаронцы. У тым жа годзе прыняў грамадзянства Казахстана і перастаў лічыцца легіянерам. У 2011 і 2012 гадах разам з «Шахцёрам» станавіўся чэмпіёнам Казахстана.

У 2015 годзе, пасля прыняцця новага палажэння аб легіянерах, зноў стаў лічыцца легіянерам у Казахстане, і па заканчэнні сезона пакінуў клуб. Са студзеня 2016 года трэніраваўся разам з дэбютантам беларускай Вышэйшай лігі «Іслаччу», з якой у лютым падпісаў кантракт^[3]. У ліпені 2016 года пакінуў «Іслач»^[4].

Неўзабаве пасля зыходу з «Іслачы» трапіў у лік абвінавачаных ва ўдзеле ў дагаварным матчы. У кастрычніку 2017 года па выніках справы аб дагаварных матчах быў прысуджаны да штрафу ў 18,4 тысячы рублёў^[5], а ў лютым 2018 года атрымаў ад Дысцыплінарнага камітэта АБФФ пажыццёвую дыскваліфікацыю^[6]. Пасля зыходу з «Іслачы» стаў працаваць па-за футболам, выступаючы таксама ў аматарскіх турнірах^[7].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

7 лютага 2007 года згуляў свой адзіны матч за нацыянальную зборную Беларусі, выйшаўшы на поле ў таварыскай сустрэчы з Іранам (2:2).

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

01 Чэмпіён Беларусі: 2005
02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2001
03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2004
Уладальнік Кубка Беларусі: 2004
Пераможца Другой лігі чэмпіянату Беларусі: 2010
01 Чэмпіён Казахстана (2): 2011, 2012
Уладальнік Кубка Казахстана: 2013
Уладальнік Суперкубка Казахстана: 2013

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

↑ Andrey Poryvaev // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>
↑ Andrey Paryvayew // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>
↑ Андрей Порываев подписал контракт с "Ислочью" (руск.). football.by (9 лютага 2016). Праверана 6 мая 2024.
↑ Андрей Порываев покинул «Ислочь» (руск.). by.tribuna.com (15 ліпеня 2016). Праверана 6 мая 2024.
↑ "Дело о договорных матчах". От 4 до 40 тысяч евро штрафа, до 3 лет ограничения свободы (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (12 кастрычніка 2017). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 20 кастрычніка 2018.
↑ Футбол. БФФ пожизненно дисквалифицировала 12 фигурантов договорных матчей (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (20 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 5 сакавіка 2018.
↑ Дело о “договорняках”. “Друзья-однополчане”, где же вы теперь? (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (15 кастрычніка 2018). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 20 кастрычніка 2018.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Профіль на сайце kick-off.by (руск.)

[club-3] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.

[national-4] Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

[_96366ac9a658de2f-1] Andrey Poryvaev // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[_86b36f60418491f1-2] Andrey Paryvayew // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>

[5] Андрей Порываев подписал контракт с "Ислочью" (руск.). football.by (9 лютага 2016). Праверана 6 мая 2024.

[6] Андрей Порываев покинул «Ислочь» (руск.). by.tribuna.com (15 ліпеня 2016). Праверана 6 мая 2024.

[7] "Дело о договорных матчах". От 4 до 40 тысяч евро штрафа, до 3 лет ограничения свободы (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (12 кастрычніка 2017). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 20 кастрычніка 2018.

[8] Футбол. БФФ пожизненно дисквалифицировала 12 фигурантов договорных матчей (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (20 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 5 сакавіка 2018.

[9] Дело о “договорняках”. “Друзья-однополчане”, где же вы теперь? (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (15 кастрычніка 2018). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2021. Праверана 20 кастрычніка 2018.

[1]

[2]

[* 1]

[* 2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]