Перайсці да зместу

Аперацыя «Тайфун» (1989)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аперацыя «Тайфун»
Асноўны канфлікт: Афганская вайна (1979—1989)
Дата 23—26 студзеня 1989
Месца Парван, Баглан, Кундуз
Вынік тактычны поспех савецкай арміі
Праціўнікі
Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік СССР

пры падтрымцы:

Джыхад Афганскія маджахеды
Камандуючыя
генерал-лейтэнант Б. У. Громаў палявы камандзір Ахмад Шах Масуд
Страты
некалькі забітых[1] невядома
Агульныя страты
больш за 1000 грамадзянскіх асоб загінулі, разбурана некалькі дзясяткаў кішлакоў[1]

Аперацыя «Тайфун» — перадапошняя планавая вайсковая аперацыя[К 1] савецкіх войск у Афганскай вайне (1979—1989). Была праведзена з 23 па 26 студзеня 1989 года ў правінцыях Парван, Баглан, Кундуз з мэтай «нанясення магчыма большай шкоды сілам апазіцыі ў цэнтральных і паўночных правінцыях краіны»[2].

Перадумова[правіць | правіць зыходнік]

Па ўспамінах Героя Савецкага Саюза генерала Валерыя Вастраціна[3],

" У нас была дамоўленасць з Ахмад Шахам, які ў гэты момант карыстаўся папулярнасцю ў народа, што ён не будзе перашкаджаць вываду нашых войск, а мы не будзем з ім ваяваць…

Кажуць, што на правядзенні аперацыі настаяў Шэварднадзэ, а можа быць, яго ўгаварыў Наджыбула? Але ў любым выпадку рашэнне прымаў Гарбачоў, хоць ваеннае камандаванне, у тым ліку камандуючы арміяй, камандзіры дывізій і палкоў былі супраць правядзення гэтай аперацыі. Нам была пастаўлена задача — знішчыць групоўку Ахмад Шаха перад самым сыходам. Але гэта проста непрыстойна, калі ў нас была дамоўленасць. <...> Мы проста ведалі, што іх графік працы, месцы размяшчэння іх пастоў і месца іх начной дыслакацыі. І тады за трыццаць хвілін да таго, калі яны вылезуць са сваіх нор і стануць піць чай, па ўсіх гэтых кропках нанесці вар’яцкія артылерыйскія і авіяцыйныя ўдары. <...> Мы іх проста подла знішчылі.

"

Праведзенне[правіць | правіць зыходнік]

Агульнавайсковая аперацыя часцей і падраздзяленняў 108-й і 201-й мотастралковых дывізій і іншых часцей АКСВА праводзілася на шырокім фронце правінцый Парван, Баглан і Кундуз з мэтай стабілізацыі ваенна-палітычнага становішча ў паўночна-ўсходняй зоне Рэспублікі Афганістан перад пачаткам вываду савецкіх войскаў з ДРА.

Камандаванне аперацыяй ажыццяўляў генерал-лейтэнант Б. У. Громаў.

У мэтах мінімізацыі страт савецкай арміі баявыя дзеянні вяліся пераважна бескантактавым спосабам: былі праведзены масіраваныя авіяцыйныя бамбардзіроўкі і артылерыйскія абстрэлы пазіцый баевікоў Ахмад-Шаха Масуда; выкарыстоўваліся ў тым ліку тактычныя ракеты.

Вынікі[правіць | правіць зыходнік]

За час аперацыі загінула ўсяго некалькі савецкіх салдат; страты сіл апазіцыі вызначыць немагчыма. Было разбурана некалькі дзясяткаў кішлакоў, загінула больш за 1000 мірных жыхароў[1].

Згодна з галоўным ваенным саветнікам у Рэспубліцы Афганістан генерал-палкоўнікам Міхаілам Сацковым, падчас баявых дзеянняў афганскія жанчыны выходзілі на дарогу на перавале Саланг і кідалі пад колы і вусені савецкай бранятэхнікі сваіх мёртвых дзяцей[4].

Пасля аперацыі Ахмад-Шах Масуд даслаў ліст на імя савецкага пасла ў Афганістане Юлія Варанцова, у якім заявіў[5]:

" Жорсткія і ганебныя дзеянні, якія вашы людзі ажыццявілі на Саланге, у Джабаль-Ус-Сараджы і іншых раёнах у апошнія дні вашага знаходжання ў гэтай краіне, знішчылі ўвесь нядаўна ўзнікшы аптымізм. Наадварот, гэта прымушае нас верыць, што вы хочаце любым шляхам навязаць нашаму мусульманскаму народу рэжым. Гэта немагчыма і нелагічна... "

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Каментарыі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Апошняй планавай аперацыяй савецкіх войск у Афганістане з’яўляецца Аперацыя «Паветраны мост», якая скончылася 4 лютага 1989 года.

Зноскі

  1. а б в Пандшерский гамбит(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 ліпеня 2014. Праверана 11 мая 2022.
  2. Марковский В. Су-25 в Афганистане. Архівавана з першакрыніцы 28 верасня 2014. Праверана 5 верасня 2007.
  3. Ляховский А. «Если мне прикажут стрелять, я приказ выполню, но себя прокляну» Архівавана 14 лютага 2009.
  4. Александр Ляховский. Никто не хотел убивать. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2012. Праверана 28 жніўня 2012.
  5. Александр Ляховский. «Если мне прикажут стрелять, я приказ выполню, но себя прокляну» Архівавана 14 лютага 2009. // НВО НГ

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Боровик А. Г. Афганистан: ещё раз про войну. — М.: Международные отношения, 1990.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]