Валерый Іванавіч Ліпневіч
Валерый Іванавіч Ліпневіч | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 21 верасня 1947 (76 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэт, празаік, эсэіст, перакладчык, літаратурны крытык |
Мова твораў | руская |
Валерый Іванавіч Ліпневіч (нар. 21 верасня 1947, Мінск) — рускі паэт, празаік і эсэіст, перакладчык і крытык.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сям’і служачых, беларус паходжаннем, дзяды па бацьку з Волмы Смалявіцкага раёна, па маці — з Дудзіч Пухавіцкага раёна. Дзяцінства і юнацтва прайшло ў Мінску і Дудзічах. У Дудзічах 13-гадовым напісаў свае першыя вершы.[1]
Скончыў філалагічны факультэт БДУ (1973)[2]. У 1965—1966 гадах працаваў лабарантам у Інстытуце фізікі АН БССР, у 1966—1967 — слесарам-зборшчыкам, з 1971 — літаратурным супрацоўнікам газет «Чырвоная змена» (1971—1973), «Сельская газета» (1976—1977), часопіса «Рабочая смена» (1979—1980).
Жыве ў Рузе Маскоўскай вобласці[1].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Дэбютаваў у друку паэзіяй у 1970 годзе[2] (часопіс «Неман», № 10). Аўтар кніг паэзіі «Трава и дождь» (Мінск, 1977), «Тишина» (Мінск, 1979), «Неведомая планета» (Мн.: Мастацкая літаратура, 1988), «Дерево и река» (М.: Современник, 1988)[2]. Паэзіі ў зборніках уласцівы філасофскае светаразуменне, асэнсаванне «вечных» праблемы быцця[2]. Таксама публікуецца ў часопісах «Дружба народов», «Новый мир», «Арион», «Неман». Распрацоўвае свабодны верш[2].
Таксама аўтар апавяданняў. Аўтар кнігі аповесцяў «Ева, верни ребро!» (Мн.: Мастацкая літаратура, 2013).
Член Саюза пісьменнікаў Масквы (1993).
Перакладае творы беларускіх паэтаў, сярод іншага паасобныя вершы Раісы Баравіковай, Ларысы Геніюш, Адама Глобуса, Галіны Каржанеўскай, Аркадзя Куляшова, Генадзя Пашкова[2], Алеся Разанава і іншых.
Таксама перакладаў творы курдскага паэта і празаіка Ганада Чарказяна.
Аўтар літаратурна-крытычных артыкулаў пра творчасць Рыгора Барадуліна, Таісы Бондар, Васіля Быкава, Максіма Танка, Яўгеніі Янішчыц і іншых[2]. Як крытык публікуецца ў часопісах «Литературное обозрение», «Знамя».
Лаўрэат прэміі часопіса «Неман».
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Спрынчан А. В. Ліпневіч Валерый Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 277. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
- Ліпневіч В. Вытокі паэзіі — у Дудзічах; гутарыў Алесь Карлюкевіч // Краязнаўчая газета. — 2015. — № 27 (ліп.).- С. 3.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Старонка Валерыя Ліпневіча (руск.) на proza.ru
- Липневич В. И. Био-библиография : автобиобиблиография // proza.ru, 11 июля 2016.
- Кастусь Лешніца Вытокі паэзіі — у Дудзічах: Валерый Ліпневіч // zviazda.by, 15 лістапада 2021.
- Марціновіч Д. Сучасная літаратура. Валерый Ліпневіч Архівавана 23 студзеня 2023. : пра аповесць Валерыя Ліпневіча «Ева, вярні рабро!» (у беларускім перакладзе з рускай мовы Вольгі Блажэвіч) // Сайт Денина Мартиновича — martsinovich.of.by, 28 кастрычніка 2011.