Веніямін (Навіцкі)
Веніямін (Навіцкі) | |
---|---|
|
|
Адукацыя | |
Дзейнасць | святар |
Імя пры нараджэнні | Сяргей Васілевіч Навіцкі |
Нараджэнне |
30 верасня 1900 |
Смерць |
14 кастрычніка 1976 (76 гадоў) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Епіскап Веніямін (свецкае імя Сяргей Васілевіч Навіцкі; 30 верасня 1900, Мінская губерня — 14 кастрычніка 1976, Чэбаксары) — праваслаўны дзеяч, епіскап.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Пасля сканчэння Слуцкага духоўнага вучылішча ў 1914 годзе паступіў у Мінскую духоўную семінарыю, у якой вучыўся да яе закрыцця ў 1918 годзе. З 1919 года настаўнік школы в. Печураны Слуцкага павета, цяпер Капыльскі раён. З 1921 года псаломшчык Свята-Троіцкай царквы в. Дарава Навагрудскага павета, цяпер Ляхавіцкі раён.
З 1922 года вучыўся ў Віленскай духоўнай семінарыі, з 1925 года на багаслоўскім факультэце Варшаўскага ўніверсітэта. 25 снежня 1928 года пастрыжаны ў іераманаха. Пасля сканчэння універсітэта (1929) член Духоўнага сабора Успенскай Пачаеўскай Лаўры. 17 мая 1934 года ўзведзены ў сан архімандрыта. З лета 1936 настаяцель Пакроўскай царквы ў Львове, благачынны праваслаўных прыходаў Галіцыі.
У снежні 1937 года абараніў дысертацыю «Об изменяемости канонов православной церкви» і атрымаў ступень магістра багаслоўя. 15 ліпеня 1941 года хіратанізаваны ў епіскапа Пінскага і Палескага, вікарыя Валынскай епархіі. Падчас Другой сусветнай вайны заставаўся на акупаванай тэрыторыі. Са жніўня 1942 года епіскап Палтаўскі і Лубненскі.
Арыштаваны ў 1944 годзе ў Кіеве. Асуджаны да 10 гадоў. Этапаваны ў адзін з Калымскіх канцлагераў. Вызвалены ў 1956 годзе. З лістапада 1956 года епіскап Омскі і Цюменскі. 12 лютага 1958 года ўзведзены ў сан архіепіскапа. З 21 лютага 1958 года архіепіскап Іркуцкі і Чыцінскі. З 31 мая 1973 года архіепіскап Чэбаксарскі і Чувашскі[1][2].
Зноскі
- ↑ Падрыхтоўка й арганізацыя БАПЦ у часе Другой Сусьветнай вайны(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2020. Праверана 1 лютага 2020.
- ↑ ВЕНІЯМІН (НАВІЦКІ)