Востраў Танфільева

востраў Танфільева
	руск. Остров Танфильева, яп. 水晶島
	; Выгляд з космасу
Характарыстыкі
Плошча	12,92 км²
Насельніцтва	0 чал.
Размяшчэнне
	43°26′19″ пн. ш. 145°54′47″ у. д.HGЯO
Акваторыя	Ціхі акіян
Краіна	Расія;
	востраў Танфільева
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Востраў Танфільева (руск.: остров Танфильева, яп.: 水晶島) — востраў у Малой градзе Курыльскіх астравоў. Адміністрацыйна ўваходзіць у склад Сахалінскай вобласці Расіі. На востраў таксама прэтэндуе Японія. Названы ў гонар Г. І. Танфільева^[1].

Плошча вострава 12,92 км². Мае вулканічнае паходжанне. Вышыня паверхні 8 — 12 м. Даўжыня — 8,3 км. Найбольшая шырыня — 5,5 км. Пакрыты лугамі і зараснікамі хмызняку з карлікавай бярозы і вярбы. З’яўляецца часткай прыроднага заказніка «Малыя Курылы».

У старажытнасці населены айнамі, якія называлі востраў Танфільева Шышо («голыя скалы»). З канца XVIII ст. фактычна кантраляваўся японцамі. Афіцыйна ўвайшоў у склад Японіі толькі ў 1855 г. У канцы II сусветнай вайны насельніцтва складала 931 чал. У 1945 г. заняты савецкімі войскамі і пазней уключаны ў склад РСФСР. У наш час на востраве Танфільева месціцца расійская памежная застава.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Танфи́льев Гавриил Иванович // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 270. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[1] Танфи́льев Гавриил Иванович // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 270. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)

[1]