Джэнет Бэкхаўс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Джэнет Бэкхаўс
Дата нараджэння 8 лютага 1938(1938-02-08)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 3 лістапада 2004(2004-11-03)[1] (66 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці бібліятэкарка, мастацтвазнаўца
Месца працы
Альма-матар
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бэкхаўс.

Джэнет Мойра Бэкхаўс (8 лютага 1938 — 3 лістапада 2004) — англійская вучоная, куратар рукапісаў у Брытанскім музеі і вядучы спецыяліст у галіне ілюмінаваных манускрыптаў.

Ранняе жыццё і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Джэнет Бэкхаўс нарадзілася ў Коршаме  (англ.) (бел., Уілтшыры, у сям’і Джозефа Холма і Джэсі Чыверс Бэкхаўсаў. Яе бацька быў прадаўцом кармоў для ската. Яе брат Джон Дэвід Бэкхаўс стаў скульптарам і аўтарам.

Бэкхаус вучылася ў Стонарскай школе  (англ.) (бел. і Бедфардскім каледжы ў Лондане  (англ.) (бел.. У Бэдфардзе яна працавала з Ліліян Пенсан  (англ.) (бел. і палеографам Фрэнсісам Уормальдам  (англ.) (бел.[2].

Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 1962 годзе Бэкхаус пачала працаваць у аддзеле рукапісаў Брытанскага музея ў якасці памочніка захавальніка заходніх рукапісаў[3]. У гэтай ролі, яна каталагізавала дакументы ўнучкі Байрана лэдзі Эн Блант  (руск.) (бел., суправаджала рукапіс цара Івана Аляксандра ў Балгарыю ў 1977 годзе і Ліндзісфарнскае Евангелле, якое выстаўлялася ў Дарэмскім саборы ў 1987 годзе ў гонар 1300-годдзя са смерці Кутберта  (руск.) (бел.. Яна таксама сумесна з Лэслі Уэбстэр  (англ.) (бел. арганізоўвала ў 1991 выстаўку англа-саксонскіх артэфактаў і рукапісаў у Брытанскім музеі.

Бэкхаус была членам Таварыства Генры Брэдшоў  (англ.) (бел., супрацоўнікам Каралеўскага таварыства старажытнасцей  (руск.) (бел., і служыла ў якасці дарадцы ў Нацыянальным фондзе мастацких калекцый  (англ.) (бел.. Яна была абраная членам Міжнароднага камітэту лацінскай палеаграфіі (фр.: Comité Internationale de Paléographie Latine) у 1993 годзе. Яна рэдагавала матэрыялы Харлакстонскага сімпозіуму па медіявістыцы ў 1998 годзе. Яна пайшла на пенсію з Брытанскай бібліятэкі ў якасці куратара манускрыптаў у 1998 годзе. Да канца сваёй кар’еры «яна мела міжнародную рэпутацыю адной з самых выдатных вучоных у сваёй галіне»[4].

Бэкхаус памёрла ў 2004 годзе ад рака ва ўзросце 66 гадоў у Баце[5] Яна была аўтарам публікацыі «A Masterpiece Reconstructed: The Hours of Louis XII» (2005), якая была апублікавана пасля яе смерці[6]. Фэстшрыфт  (руск.) (бел. «Illuminating the Book: Makers and Interpreters: Essays in Honour of Janet Backhouse» быў апублікаваны з нагоды яе выхаду на пенсію пад рэдакцыяй Мішэль Браўн і Скота МакКендрыка (1998)[7][8].

Абраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • The Illuminated Manuscript (1979)[9]
  • The Lindisfarne Gospels (1981) — on the Lindisfarne Gospels
  • Books of Hours (1985)[10]
  • The Becket Leaves (1988)[11]
  • The Luttrell Psalter (1989) — on the Luttrell Psalter
  • The Bedford Hours (1990)[12] — on the Bedford Hours
  • The Isabella Breviary (1993)[13] — on the Isabella Breviary
  • The Illuminated Page: Ten Centuries of Manuscript Painting in the British Library (1997)[14]
  • The Hastings Hours (1997)[15]
  • The Sherborne Missal (1999)[16] — on the Sherborne Missal
  • Medieval Rural Life in the Luttrell Psalter (2000)[17]
  • Medieval Birds in the Sherborne Missal (2001)[18]
  • Illumination from Books of Hours (2004)[19]

Зноскі

  1. ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. ↑ Stratford, Jenny (2005). "Janet Backhouse (1938-2004)". Gazette du Livre Médiéval. 46 (1): 108–109.
  3. ↑ Pamela Porter and Shelley Jones, «Janet Backhouse: Colleague and Friend», in Michelle P. Brown and Scot McKendrick (eds), Illuminating the Book: Makers and Interpreters: Essays in Honour of Janet Backhouse (London: The British Library, 1998), p. 11.
  4. ↑ Obituary in The Times, 29 December 2004. Accessed 3 August 2010.
  5. ↑ Stratford, Jenny (2005). "Janet Backhouse (1938-2004)": 108–109. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  6. ↑ Evans, Mark; Backhouse, Janet; Kren, Thomas; Turner, Nancy (2005). A Masterpiece Reconstructed: The Hours of Louis XII(англ.). Getty Publications. ISBN 978-0-89236-829-7.
  7. ↑ Pamela Porter and Shelley Jones, «Janet Backhouse: Colleague and Friend», in Michelle P. Brown and Scot McKendrick (eds), Illuminating the Book: Makers and Interpreters: Essays in Honour of Janet Backhouse (London: The British Library, 1998), p. 11.
  8. ↑ De Hamel, Christopher (2005). "Janet Backhouse (1938-2004)": 554. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  9. ↑ Backhouse, Janet (1979). The illuminated manuscript(англ.). Phaidon.
  10. ↑ Backhouse, Janet (1985). Books of Hours(англ.). British Library.
  11. ↑ Backhouse, Janet (1988). The Becket Leaves(англ.). British Library.
  12. ↑ Backhouse, Janet (1990). The Bedford Hours(англ.). British Libr.
  13. ↑ Backhouse, Janet (1993). The Isabella breviary(англ.). London : The British Library.
  14. ↑ Backhouse, Janet (1997). The Illuminated Page: Ten Centuries of Manuscript Painting in the British Library(англ.). British Library.
  15. ↑ Backhouse, Janet (1997). The Hastings Hours(англ.). Pomegranate.
  16. ↑ Backhouse, Janet (1999-01-01). The Sherborne Missal(англ.). University of Toronto Press.
  17. ↑ Backhouse, Janet (2000-01-01). Medieval Rural Life in the Luttrell Psalter(англ.). University of Toronto Press.
  18. ↑ Backhouse, Janet (2001-01-01). Medieval Birds in the Sherborne Missal(англ.). University of Toronto Press.
  19. ↑ Backhouse, Janet (2004). Illumination from Books of Hours(англ.). British Library.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Джэнет_Бэкхаўс&oldid=4727648"