Жан Базен

Жан Базен
фр.: Jean Bazaine
Дата нараджэння	21 снежня 1904(1904-12-21)[…]
Месца нараджэння	XVII акруга Парыжа, Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Дата смерці	4 сакавіка 2001(2001-03-04)[…] (96 гадоў)
Месца смерці	Кламар[d], canton of Le Plessis-Robinson[d], arrondissement of Antony[d], дэпартамент О-дэ-Сен, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	мастак, літограф, пісьменнік, рысавальнік, вітражыст, дзеяч выяўленчага мастацтва
Жанр	абстракцыянізм
Вучоба	Парыжскі ўніверсітэт Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў Акадэмія Жуліяна
Мастацкі кірунак	абстракцыянізм
Узнагароды	Prix Blumenthal[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан Базен (фр.: Jean Bazaine; 21 снежня 1904(1904-12-21)^[…], XVII акруга Парыжа — 4 сакавіка 2001(2001-03-04)^[…], Кламар^[d]) — французскі жывапісец, вітражыст, мазаічыст, кніжны ілюстратар, прадстаўнік новай Парыжскай школы.

Біяграфія

Займаўся ў Школе прыгожых мастацтваў, Акадэміі Жуліяна, вучыўся скульптуры ў Поля Ландоўскага. Выпрабаваў уплыў ідэй Анры Бергсона. У Сарбоне разам з Юргісам Балтрушайцісам слухаў курс гісторыі мастацтваў у Эміля Маля і Анры Фасіёна. З 1924 года пачаў маляваць сам, капіруючы карціны ў Луўры. У 1930 годзе ўдзельнічаў у калектыўнай выставе разам з Жанам Фатрые і Іванам Пуні. Першая персанальная выстава (1932) выклікала адабрэнне П’ера Банара. У 1930-я гады быў блізкі да Эмануэля Мунье і кола яго часопіса «Эспры», да прагрэсіўна-каталіцкай газеты «Temps présent», Жака Марытана і, наадварот, у апазіцыі да сюррэалізму і пракамуністычнага радыкалізму, як і да геаметрычнай абстракцыі. У 1937 годзе вырабіў вітраж для Міжнароднай выставы ў Парыжы. Працаваў як тэатральны мастак. Пазнаёміўся і пасябраваў з Жакам Віёнам, зблізіўся з Жанам Віларам і Марысам Бланшо.

Быў прызваны ў войска ў 1939 годзе, дэмабілізаваны ў 1941 годзе. У 1941 годзе, ва ўмовах нямецкай акупацыі, арганізаваў выставу мастацкага авангарда «Дваццаць маладых мастакоў французскай традыцыі», зацкаваную афіцыйнай вішысцкай прэсай як дэгенератыўнае мастацтва. Пасябраваў з многімі французскімі паэтамі (Эжэн Гільвік, Андрэ Фрэно, Жан Тардзьё), пазнаёміўся з Жоржам Бракам, Жоржам Руо. Працаваў над вітражамі царквы ў Асі (Верхняя Савоя). Пры пажары майстэрні ў 1945 годзе былі знішчаны практычна ўсе яго работы да 1942 года.

Пасля вайны — адзін з лідараў абстрактнага экспрэсіянізму ў Францыі. Да мастака прыходзіць міжнародная вядомасць: у 1946—1947 гадах яго маштабныя выставы былі арганізаваны ў Амстэрдаме, Стакгольме, Капенгагене. У 1951 і 1954 гадах працуе над мазаікай і вітражамі царквы Сакрэ-Кёр у Адэнкуры (дэпартамент Ду).