Мовы Кот-д’Івуара
Кот-д’Івуар — шматмоўная краіна. У дзяржаве налічваецца 80 моў. Аднымі з найбольш распаўсюджаных з’яўляюцца французская, ква, баўламі і сенуфа.
Моўная геаграфія Кот-д’Івуара[правіць | правіць зыходнік]
Афіцыйная мова, французская, была уведзена ў каланіяльным перыядзе. Гэта мова выкладаецца ў школах і служыць як «лінгва франка» ў краіне. 70 або каля таго моў карэнных народаў можна падзяліць на 5 галоўных галін нігера-кангалезскай сям’і. У паўднёва-ўсходнім сектары размяшчаюцца мовы ква, некаторыя такія як баўламі і аньі (2-3 млн і 1 млн чалавек), частка дыялектнага кантынуму з мовай акання ў Гане, і іншым, такі як атыэ (500 000 чалавек), больш разыходзяцца. На баўламі кажуць на ўсходзе возера Кос і ў сталіцы краіны Ямусукра, а на аньі ўздоўж мяжы з Ганай. У паўднёва-заходнім сектары размяшчаюцца мовы кру, такія як бетэ і ве, паўмільёна у кожнага, і дзіда (250 000), аднесены да моў Ліберыі. На паўночным захадзе, уздоўж мяжы з Гвінеяй і праз возера Кос у цэнтры краіны, размяшчаюцца мовы манда, такія як дан (мільён размаўляюць) і гуро (паўмільёна, на возеры). Возера і рака Бандама падзялілі ўсход краіны моў ква ад захаду моў кру і манда. Праз цэнтр і поўнач размяшчаюцца розныя мовы сенуфа, такія як сенар (мільён носьбітаў). У паўночна-заходнім куце (Нацыянальны парк Камоэ) пражываюць чвэрць мільёна носьбітаў дзьюла, які ўяўляе сабой «лінгва франка» з суседнім Буркіна-Фасо.
Арфаграфія[правіць | правіць зыходнік]
Для запісу моў народаў Кот-д’Івуара выкарыстоўваецца практычная арфаграфія, прынятая ў 1979 годзе. Алфавіты ўсіх моў краіны заснавальны на лацінцы. Для абазначэння пэўных гукаў, якія прысутнічаюць у маўленні той ці іншай мовы, былі распрацаваны асобныя літары з гачкамі.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Lewis, M. Paul (ed.), 2009. Ethnologue: Languages of the World, Sixteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. (англ.)
- Мовы Кот-д’Івуара на Ethnologue (англ.)
- Joshua Project (yce народы, мовы і інш.) (англ.)
