Мікалай Іванавіч Рош

Мікалай Іванавіч Рош
Мікалай Іванавіч Рош
Дата нараджэння	7 ліпеня 1933
Месца нараджэння	Дунаіўка[d], Прыазоўскі раён, Днепрапятроўская вобласць, УССР, СССР;
Дата смерці	10 жніўня 2018 (85 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Альма-матар	Вышэйшая партыйная школа пры ЦК КПСС[d];
Партыя	КПСС;
Узнагароды і прэміі	;

Мікалай Іванавіч Рош (7 ліпеня 1933, с. Дунаеўка Прыазоўскага раёна Запарожскай вобласці — 10 жніўня 2018, Мінск) — беларускі савецкі партыйны, прафсаюзны і гаспадарчы дзеяч, ганаровы грамадзянін горада Пінска^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1933 годзе ў Запарожскай вобласці. Працоўную дзейнасць пачаў у 1951 годзе фрэзероўшчыкам на заводзе.

У лістападзе 1952 быў прызваны на вайсковую службу, якую праходзіў у горадзе Пінск^[1] у 1-м вучэбным атрадзе ВМФ СССР. Пасля заканчэння школы матарыстаў застаўся ў атрадзе даслужваць свой тэрмін інструктарам. Падчас службы на флоце ў 1956 годзе ўступіў у шэрагі КПСС.

Пасоя дэмабілізацыі застаўся ў Пінску^[1], уладкаваўся на работу матарыстам-рулявым на Пінскі ордэна Знак Пашаны суднабудаўніча-суднарамонтны завод. Завочна скончыў індустрыяльны тэхнікум, за час працы на Пінскім суднабудаўніча-суднарамонтным заводзе (1957—1961) быў механікам, пасля інжынерам. З моманту адкрыцця ў Пінску філіяла Ленінградскага інстытута воднага транспарту (ЛІВТ) у ліку першых паступіў туды на вучобу.

У 1962 годзе быў вылучан на партыйную працу — інструктарам прамыслова-транспартнага аддзела Пінскага гаркама КПБ. Ужо праз год стаў загадчыкам гэтым аддзелам, а ў лістападзе 1965 пераведзены на пасаду другога сакратара Пінскага гаркама КПБ. У жніўні 1970 паступіў на вучобу ў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КПСС, пасля заканчэння якой стаў працаваць інструктарам Брэсцкага абласнога камітэта КПБ. Вясной 1973 года прызначаны загадчыкам прамыслова-транспартнага аддзелам Брэсцкага абласнога камітэта КПБ.

З жніўня 1975 года — першы сакратар Пінскага гаркама КПБ.

У 1985—1997 гадах — Першы намеснік старшыні Федэрацыі прафсаюзаў Рэспублікі Беларусь у Мінску.

У 1992—1997 гадах — Старшыня камісіі па пытаннях Чарнобыльскай катастрофы пры Усеагульнай канфедэрацыі прафсаюзаў.

У 2003 годзе прысвоена званне «Ганаровы грамадзянін горада Пінска»^[1] за вялікія заслугі перад горадам Пінскам^[1] і значны асабісты ўклад у яго сацыяльна-эканамічнае развіццё.

У 1980—1989 гадах абіраўся членам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР, дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 10—11 скліканняў. Абіраўся дэлегатам XXVIII, XXIX, XXXX з’ездаў КПБ, членам ЦК КПБ.