Перайсці да зместу

Мікалай Міхайлавіч Казачэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казачэнка.
Мікалай Міхайлавіч Казачэнка
Дата нараджэння 1 студзеня 1916(1916-01-01)
Месца нараджэння
Дата смерці 21 сакавіка 1977(1977-03-21) (61 год)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў інжынерныя войскі
Званне старшына
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна ордэн Айчыннай вайны II ступені ордэн Чырвонай Зоркі

Мікалай Міхайлавіч Казачэ́нка[1] (1 студзеня 1916 — 21 сакавіка 1977) — старшына Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Мікалай Казачэнка нарадзіўся 1 студзеня 1916 года ў вёсцы Бярозаўка (цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці Беларусі). У 1937—1940 праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнічаў у польскім паходзе і савецка-фінскай вайне. Пасля дэмабілізацыі працаваў трактарыстам у машынна-трактарнай станцыі. У 1941 годзе М. М. Казачэнка быў паўторна прызваны ў армію. З чэрвеня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да кастрычніка 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка камандаваў аддзяленнем 112-га асобнага інжынернага батальёна 37-й арміі Стэпавага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[2].

3 кастрычніка 1943 года аддзяленне Мікалая Казачэнкі пабудавала прыстань, а затым пераправілі ў раёне Крэменчука на пароме 1700[1] байцоў і камандзіраў, 60[1] фурманак з боепрыпасамі і амуніцыяй, 120[1] коней і 620 скрынак са снарадамі[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 снежня 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

У 1946 годзе ў званні старшыны Мікалай Казачэнка быў дэмабілізаваны. Пражываў у Мінску. У 1949 годзе М. М. Казачэнка скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КП Беларускай ССР, пасля чаго працаваў на аўтазаводзе. Памёр 21 сакавіка 1977 года.

Быў таксама узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 2-й ступені і Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў.

Зноскі

  1. ↑ а б в г БелЭн 1998.
  2. ↑ а б Казаченко Николай Михащлович (руск.). Az Library. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2013. Праверана 4 лютага 2017.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Казачэ́нка Мікалай Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 425. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. — С. 205.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Мікалай_Міхайлавіч_Казачэнка&oldid=4763589"