Міхась Зізюк
Міхась Зізюк | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 30 чэрвеня 1967 (56 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, career soldier |
Мова твораў | беларуская і руская |
Міхась Зізюк, Міхаіл Міхайлавіч Зізюк (нар. 30 чэрвеня 1967, в. Лучыцы, Петрыкаўскі раён Гомельскай вобласці) — беларускі пісьменнік.
Скончыў Лучыцкую сярэднюю школу, Новасібірскае вышэйшае ваенна-палітычнае вучылішча. Служыў на Далёкім Усходзе. У 1993 годзе вярнуўся ў Беларусь. Працаваў у раённым аддзеле ўнутраных спраў. Скончыў Акадэмію МУС РБ, атрымаў кваліфікацыю юрыста. Жыве і працуе ў Наваградку[1].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Пісаць пачаў у сярэдзіне 2000-х гадоў. Піша на беларускай і рускай мовах. Першае апавяданне «Цяпло яе сэрца» апублікавана ў «Звяздзе» (2005). Аўтар кніг «Пропавшая свадьба» (2007), «Зелянее рунь» (2011), «Храм его души» (2011), «Оракулы междуречья» (2013), «Планктон» (2017)[1].
Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]
- Лонг-ліст Прэміі Гедройца (2018) з кнігай «Планктон».
Зноскі
- ↑ а б https://lit-bel.org/friends/z/Zzyuk-Mhasy-Mhaylavch-4555/ Архівавана 2 ліпеня 2019.