Міхаіл Сафарбекавіч Гуцарыеў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міхаіл Сафарбекавіч Гуцарыеў
Род дзейнасці палітык, эканаміст, паэт, бізнесмен, дэпутат Дзяржаўнай думы Расіі, кампазітар, прадзюсар
Дата нараджэння 9 сакавіка 1958(1958-03-09) (66 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Веравызнанне іслам
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхаіл Сафарбекавіч Гуцарыеў (руск.: Михаил Сафарбекович Гуцериев; нар. 9 сакавіка 1958, Акмалінск, Казахская ССР, СССР) — расійскі прадпрымальнік, палітык і паэт-песеннік, які з’яўляецца адным з галоўных прыватных інвестараў у Беларусі і паплечнікам Аляксандра Лукашэнкі[1]. Фігурант санкцыйных спісаў ЕС, Вялікабрытаніі, шэрагу іншых краін з лета 2021 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Маскоўскім інстытуце нафтахімічнай і газавай прамысловасці імя І. М. Губкіна і Маскоўскім інстытуце народнай гаспадаркі імя Г. Пляханава, а таксама ў Санкт-Пецярбургскім універсітэце МУС Расіі  (руск.) (бел. на юрыста. У 1992 годзе заснаваў расійскую фінансавую ўстанову «Бінбанк  (руск.) (бел.». У 1995 годзе Гуцарыеў ​​быў абраны ў Дзяржаўную думу Расіі, ў 2000 годзе быў пераабраны дэпутатам Думы. У студзені 2000 года быў абраны старшынёй расійскага ААТ «НГК „Слаўнафта“  (укр.) (бел.», а ў 2002 годзе заснаваў кампанію «РусНафта  (укр.) (бел.». Паводле амерыканскага часопіса «Forbes», Гуцарыеў ​​- адзін з самых багатых расіян[2]. Таксама ён мае і кіпрскі пашпарт[1].

У ліпені 2007 года Гуцарыеў ​​публічна абвясціў, што ўрад Расіі аказвае на яго ціск. Ён паведаміў, што прадае «РусНафту  (укр.) (бел.» кампаніі «Базавы элемент  (укр.) (бел.», якая належыць расійскаму прадпрымальніку Алегу Дзерыпаску  (укр.) (бел.[3]. Ціск быў выкліканы расійскім палітыкам Муратам Зязікавым  (польск.) (бел., тагачасным прэзідэнтам Інгушэціі, які прад’явіў да Гуцарыева непад’ёмныя фінансавыя патрабаванні, якія той адхіліў.

Гуцарыеў ​​жыў у Вялікабрытаніі з 2008 года. Расійскі ўрад падаў хадайніцтва аб яго выдачы[4]. Вярнуўся ў Расію ў 2010 годзе, пасля таго як усе абвінавачванні былі знятыя, а крымінальныя справы закрыты.

Гуцарыеў таксама актыўна займаецца паэзіяю, піша тэксты спеваў. Напрыклад, разам з Шарон Вон ён напісаў лірыку для ўдзельніцы ад Малдовы ў Конкурсе песні Еўрабачанне 2021 Наталлі Гардзіенка  (руск.) (бел..

Гуцарыеў пабудаваў элітную прыватную гімназію ў Драздах, якую ў 2022 годзе скончыў Мікалай Лукашэнка[5].

У кастрычніку 2021 года Гуцарыеў ​​разам з членамі сваёй сям’і быў узгаданы ў спісе людзей, названых у Паперах Пандоры  (ням.) (бел.[6].

У 2022 годзе сумеснае расследаванне Беларускага расследавальніцкага цэнтра, Белсата, OCCRP, Transparency International і The Guardian знайшло некалькі аб’ектаў нерухомасці ў Лондане, якія знаходзяцца ва ўласнасці Саіда Гуцэрыева, сына Міхаіла. Прадстаўнікі сям’і заявілі журналістам, што ў Саіда няма дзелавых сувязяў з яго бацькам і што Міхаіл не мае дачынення да гэтых актываў, пры гэтым значная частка гэтых аб’ектаў была набытая, калі Саід яшчэ вучыўся і не займаўся бізнэсам[7].

Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты на Аксане Гуцарыевай і мае дзяцей. У жніўні 2007 года пасля нераскрытай атакі памёр сын Гуцарыева.

Санкцыі ЕС, іншых краін[правіць | правіць зыходнік]

21 чэрвеня 2021 года быў унесены ў Чорны спіс Еўрасаюза ў якасці асобы, якая атрымлівае выгаду ад рэжыму Лукашэнкі і падтрымлівае яго[8][9]. Пры абгрунтаванні ўвядзення санкцый Савет Еўрапейскага саюза адзначыў, што Гуцарыеў, які мае дзелавыя інтарэсы ў Беларусі ў шэрагу сфер, як даўні сябар Аляксандра Лукашэнкі назапасіў значнае багацце і ўплыў сярод палітычнай эліты Беларусі[8]. Да прыкладу, падкантрольная Гуцырыеву «Сафмар» была адзінай расійскай нафтавай кампаніяй, якая працягнула пастаўляць нафту на беларускія нафтаперапрацоўчыя заводы падчас энергетычнага крызісу паміж Беларуссю і Расіяй 2020 года[8].

Гуцарыеў таксама падтрымліваў Лукашэнку ў спрэчках з Расіяй з нагоды паставак нафты[8]. Яго кампанія «Слаўкалій» будуе Нежынскі горна-абагачальны камбінат па вытворчасці хлорыстага калію на базе Старобінскага радовішча недалёка ад Любані, у той час як за самую буйную інвестыцыю ў краіну на два мільярды даляраў ЗША Лукашэнка паабяцаў перайменаваць Любань у Гуцарыеўск[8]. Лукашэнка стаў на абарону Гуцырыева пасля таго, як супраць яго ў Расіі была ўзбуджаная крымінальная справа, а таксама падзякаваў яму за ахвяраванні на дабрачыннасць і шматмільярдныя інвестыцыі ў Беларусь[8]. Паведамляецца, што Гуцарыеў падарыў Лукашэнку раскошныя падарункі[8].

Гуцарыеў таксама заявіў, што з’яўляецца ўладальнікам рэзідэнцыі, якая дэ-факта належыць Лукашэнку, тым самым пакрываючы яго, і, паводле паведамленняў, прысутнічаў на таемнай інаўгурацыі Лукашэнка 23 верасня 2020 года[8]. У кастрычніку 2020 года Лукашэнка і Гуцарыеў з’явіліся на адкрыцці царквы, якую апошні спансаваў[8]. Паводле паведамленняў СМІ, калі ў жніўні 2020 года былі звольненыя страйкуючыя супрацоўнікі беларускіх дзяржаўных СМІ, работнікі расійскіх СМІ былі дастаўлены ў Беларусь самалётам Гуцырыева для замены звольненых і пасяліліся ў мінскім гатэлі «Рэнесанс», які належыць Гуцырыеву[8].

6 ліпеня 2021 года да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[10], 7 ліпеня 2021 года — Швейцарыя[11][12]. 9 жніўня 2021 год Вялікабрытанія ўвяла санкцыі супраць Гуцарыева і забараніла тэхнічнае абслугоўванне яго самалётаў[1][13][14]. Еўрапейскія санкцыі ўключаюць забарону на ўезд у краіны ЕС і замарожванне персанальных актываў у іх[15]. Паводле газеты «Коммерсантъ», яны павінны былі выклікаць праблемы і для падкантрольных Гуцырыеву прадпрыемстваў[9]. 24 чэрвеня 2021 года Гуцарыеў выйшаў з савета дырэктараў «РусНафты  (укр.) (бел.»[16].

2 снежня 2021 года ЗША ў рамках чарговага беларускага санкцыйнага пакета ўвялі санкцыі супраць кампаніі «Слаўкалій» і яе верталёта[17].

У 2022 годзе санкцыі супраць Гуцарыева ўвялі Аўстралія, Канада, Новая Зеландыя і Украіна[18].

6 верасня 2023 года Еўрапейскі суд адхіліў іскі Гуцарыева і яшчэ некалькіх расійскіх бізнесменаў, якія патрабавалі зняцця санкцый ЕС[19].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в Financial Sanctions Notice (англ.). Казначэйства Вялікабрытаніі  (укр.) (бел. (9 жніўня 2021). Праверана 9 жніўня 2021.
  2. ↑ forbes.com
  3. ↑ forbes.com:Behind Russia’s 'Russneft Affair'
  4. ↑ RIA Novosti:New law allows fugitive businessman Gutseriyev to return to Russia
  5. ↑ Як Ірына Абельская аказалася заснавальніцай прыватнай школы ў Драздах. Наша Ніва (3 верасня 2022).
  6. ↑ Goodley, Simon; Smith, Joseph. Revealed: Pandora papers unmask owners of offshore-held UK property worth £4bn (англ.). The Guardian (5 кастрычніка 2021). Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2021. Праверана 5 кастрычніка 2021.
  7. ↑ Як Гуцэрыеў хаваў свае актывы. «The Guardian» апублікавала супольнае расследаванне з камандаю «Белсату». Белсат (24 мая 2022).
  8. ↑ а б в г д е ё ж з і EN COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION 2021/997 of 21 June 2021 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.). Афіцыйны часопіс Еўрапейскага саюза  (укр.) (бел. (21 чэрвеня 2021). Праверана 22 чэрвеня 2021.
  9. ↑ а б Козлов, Дмитрий; Усов, Илья; Волкова, Екатерина; Зайнуллин, Евгений; Хвостик, Евгений. Михаил Гуцериев стал жертвой режима (руск.). Коммерсантъ (21 чэрвеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2021. Праверана 3 студзеня 2022.
  10. ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the European Union on the alignment of certain third countries with the Council Decision (CFSP) 2021/1002 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus (англ.). Савет Еўрапейскага саюза (6 ліпеня 2021). Праверана 10 верасня 2021.
  11. ↑ Shields, Michael. Swiss widen sanctions list against Belarus (англ.). Reuters (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
  12. ↑ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Дзяржаўны сакратарыят па эканамічных пытаннях  (ням.) (бел. (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
  13. ↑ Британия ввела новый пакет санкций против белорусских властей (руск.). Rosbalt  (нарв.) (бел. (9 жніўня 2021). Праверана 9 жніўня 2021.
  14. ↑ Великобритания, США и Канада ввели новые ограничения против Беларуси. Под британские санкции попал и бизнесмен Михаил Гуцериев (руск.). Meduza (9 жніўня 2021). Праверана 3 студзеня 2022.
  15. ↑ Consolidated text: Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus (англ.). EUR-Lex  (польск.) (бел..
  16. ↑ Гуцериев решил покинуть совет директоров «РуссНефти» (руск.). Новая газета  (укр.) (бел. (24 чэрвеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2021. Праверана 9 кастрычніка 2021.
  17. ↑ ЕС, США, Британия и Канада ввели санкции против Беларуси из-за миграционного кризиса (руск.). Новая газета  (укр.) (бел. (2 снежня 2021). Праверана 3 студзеня 2022.
  18. ↑ ГУЦЕРІЄВ Михайло Сафарбекович(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 красавіка 2023. Праверана 12 красавіка 2023.
  19. ↑ Суд ЕС пацвердзіў санкцыі супраць Гуцарыева, які трапіў у чорны спіс за падтрымку Лукашэнкі. Наша Ніва (6 верасня 2023).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міхаіл_Сафарбекавіч_Гуцарыеў&oldid=4738975"