Рыгор Аляксандравіч Анчыкаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рыгор Аляксандравіч Анчыкаў
Дата нараджэння 27 студзеня 1914(1914-01-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 чэрвеня 2003(2003-06-15) (89 гадоў)
Месца смерці
Краіна
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі кампазітар
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны II ступені

Рыгор Аляксандравіч Анчыкаў (27 студзеня 1914 в. Верхнія Цімерсяны, Сімбірская губерня — 15 жніўня 2003) — кампазітар. Заслужаны дзеяч мастацтваў Чувашскай АССР (1989). Член СК Беларусі (1951).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Закончыў Беларускую дзяржаўную кансерваторыю па класу кампазіцыі прафесараў В. А. Белага і А. В. Багатырова (1955).

Творы[правіць | правіць зыходнік]

Аркестравая музыка[правіць | правіць зыходнік]

  • Для сімфанічнага аркестра: Святочная уверцюра (1964), уверцюра-фантазія «Сільбі» (1989).
  • Для духавога аркестра: Чувашскі марш (1938).

Камерна-інструментальная музыка[правіць | правіць зыходнік]

Для фартэпіяна: Шэсць прэлюдый (1938), п’есы Largo, Скерцанда (1951), Варыяцыі на тэму чувашскай народнай песні (1952). Саната для скрыпкі і фартэпіяна (1961).

Вакальная музыка[правіць | правіць зыходнік]

Для хору з суправаджэннем: «Проводы» (сл. М. Шумілава, 1937), «На Берлин» (сл. Л. Ашаніна, 1943), «Песня» (сл. М. Шумілава, 1951), «Народ-богатырь» (сл. П. Тукташа, 1951), «Партизанская», «Песня аб шчасці» (сл. М. Алтухова, 1952), «Родному краю», «Песня моладзі» (сл. А. Русака, 1952), «Сокол» (сл. П. Хузангая, 1963), «Девушка нашего села» (сл. М. Хмелева, 1984). Апрацоўкі чувашскіх народных песень для голасу і хору ў суправаджэнні фартэпіяна.

Для голасу з суправаджэннем. Рамансы: «Летний вечер» (сл. I. Віктарава, 1937), «Прекрасная пора», «Ожидание» (сл. А. Эсхеля, 1937), «Любимой» (сл. I. Іваніка, 1938); «Песня» (сл. П. Хузангая, 1952), «В деревянном домотканом городке» (К. Сіманава, 1955), «Родной мой край» (сл. П. Хузангая, 1981), «Ты — песня» (сл. Л. Марцьянавай, 1982), «Когда-нибудь», «Осенний вечер», «Другое в памяти» (сл. П. Хузангая, 1983), «Тебе» (сл. У. Арлова, 1983), «Вновь тебя напомнила луна» (1984), «Ужель тебя я больше не увижу» (1984), «Пройдут десятилетия» (сл. П. Хузангая, 1985), «Ожидание» (сл. Ю. Ілюхіна, 1985), «Легенда» (сл. Р. Сарпі, 1986).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]