Святлана Аляксандраўна Пенкіна

Святлана Аляксандраўна Пенкіна
Святлана Аляксандраўна Пенкіна
Імя пры нараджэнні	Святлана Аляксандраўна Пенкіна
Дата нараджэння	6 чэрвеня 1951
Месца нараджэння	БССР, СССР;
Дата смерці	20 кастрычніка 2016 (65 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР ; Беларусь
Муж	Уладзімір Георгіевіч Мулявін
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Прафесія	актрыса
Кар’ера	1971—1985
IMDb	0671910

Святлана Аляксандраўна Пенкіна (6 чэрвеня 1951 — 20 кастрычніка 2016) — савецкая актрыса.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 6 чэрвеня 1951 года. Бацька — Аляксандр Паўлавіч Пенкін, афіцэр, палкоўнік. Скончыла Мінскі тэатральна-мастацкі інстытут.

Удава Уладзіміра Мулявіна (1941—2003), за якога выйшла замуж у 1981. Змяніла прозвішча на Мулявіна-Пенкіна. У 1982 годзе ў іх нарадзіўся сын Валерый^[1].

Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Актрыса стала вядомай дзякуючы здымкам у савецкім 13-серыйным тэлефільме «Блуканне па пакутах» паводле аднайменнага рамана Аляксея Талстога. Роля Каці Булавінай была дыпломнай працай выпускніцы Мінскага тэатральнага інстытута.

Працуючы над гэтым фільмам, маладая актрыса адначасова знялася яшчэ ў двух карцінах. У фільме «Пыл пад сонцам» сыграла Ганну Міхайлаўну, паплечніцу літоўскага рэвалюцыянера Варэйкіса. У «Колеры Золата» яе гераіня Зоя — сярод першых роляў.

У 1982 годзе яна сыграла ролю Ліды у карціне «Сонечны вецер», а ў 1985 годзе — сакратарку Віку ў фільме «Будучаму стагоддзю», экранізацыі аднайменнага рамана Георгія Маркава, пасля чаго больш у кіно не здымалася.

1971 — Магіла льва — эпізод
1972 — Дзень маіх сыноў — Сярова, пацыентка
1974 — Блуканне па пакутах — Каця Булавіна
1974 — Колер золата — Зоя
1977 — А ў нас была цішыня... — Гусценька Драздова
1977 — Пыл пад сонцам — Ганна
1978 — Загад нумар адзін, фільм-спектакль — Арлова
1981 — Беражыце жанчын — Оля (галоўная роля)
1982 — Сонечны вецер — Ліда, супрацоўніца Чебышева
1985 — Будучаму Стагоддзю — Віка, сакратар

Зноскі

↑ Уладзімір Дземчанка, Вольга Ляўкоўская (Мінск) (13 лістапад 2006 г.). "Сын заснавальніка "Песняроў" памёр у турме ад наркотыкаў". Весткі. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка) (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[1] Уладзімір Дземчанка, Вольга Ляўкоўская (Мінск) (13 лістапад 2006 г.). "Сын заснавальніка "Песняроў" памёр у турме ад наркотыкаў". Весткі. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка) (руск.)

[1]