Перайсці да зместу

Сямён Яфімавіч Сцяпук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сцяпук.
Сямён Яфімавіч Сцяпук
Дата нараджэння 26 студзеня 1911(1911-01-26)
Месца нараджэння
Дата смерці 11 сакавіка 1988(1988-03-11) (77 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў пяхота
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Аляксандра Неўскага ордэн Айчыннай вайны I ступені

Сямён Яфімавіч Сцяпу́к[1] (1911, вёска Гарадзішча, Петрыкаўскі раён, Гомельская вобласць — 1988, Мінск) — капітан МУС СССР, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сямён Сцяпук нарадзіўся 26 студзеня 1911 года ў вёсцы Гарадзішча (цяпер — Петрыкаўскі раён Гомельскай вобласці Беларусі). Скончыў Гомельскі будаўнічы тэхнікум. У 1930—1936 гадах праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі. Пасля дэмабілізацыі, працаваў у органах НКУС СССР. У чэрвені 1941 года Сцяпук паўторна быў прызваны ў армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. У 1942 годзе ён скончыў курсы малодшых лейтэнантаў[2].

Да лістапада 1943 года старшы лейтэнант Сямён Сцяпук камандаваў ротай аўтаматчыкаў 520-га стралковага палка 167-й стралковай дывізіі  (руск.) (бел. 38-й арміі  (руск.) (бел. 1-га Украінскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Кіева. 3-5 лістапада 1943 года рота Сцяпука паспяхова дзейнічала падчас баёў за Пушчу-Вадзіцу  (руск.) (бел. і Святошына  (руск.) (бел., нанёсшы ворагу вялікія страты[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 года старшы лейтэнант Сямён Сцяпук быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка»[2][3].

У 1947—1960 гадах Сцяпук зноў працаваў у органах Міністэрства ўнутраных спраў СССР, быў звольнены ў запас у званні капітана. Пражываў у Мінску. Памёр 11 сакавіка 1988 года[2].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга, Аляксандра Неўскага і Айчыннай вайны 1-й ступені, шэрагам медалёў[2].

Зноскі

  1. ↑ БелЭн 2002.
  2. ↑ а б в г д Степук Семён Ефимович (руск.). AZ Library. Праверана 2014-7-16.
  3. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сцяпу́к Сямён Яфімавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 319. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Навечно в сердце народном, 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984. — С. 495. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сямён Яфімавіч Сцяпук на сайце «Героі краіны»

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сямён_Яфімавіч_Сцяпук&oldid=4622023"