Таня Скарынкіна
Таня Скарынкіна | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 1969[1] |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэтка, пісьменніца, эсэістка, журналістка |
Мова твораў | беларуская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Прэміі |
Таня Скарынкіна (нар. 24 сакавіка 1969, Смаргонь) — беларуская паэтэса і празаік.
Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася 24 сакавіка 1969 года ў Смаргоні. Скончыла Беларускую дзяржаўную сельскагаспадарчую акадэмію. Працавала ілюстратарам дзіцячых кніг, паштальёнам, журналістам. Некаторы час жыла ў Партугаліі.
Творчасць і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Першая публікацыя вершаў — газета «Зорька» (1980). Друкавалася ў часопісах «Першацвет», «Немига литературная», «Маладосць», «Arche»[2], «Мінская школа», «Полымя», Мінкульт, у выданні чэшскіх сюрэалістаў «Аналогон», часопісах «Крещатик» (Германія), маскоўскім «Воздухе», сеткавых выданнях «Полутона», TextOnly, Лиterraтура, Прайдзісвет, Colta.ru і інш.
Піша на беларускай і рускай мовах. Вершы перакладзены на іўрыт, польскую, чэшскую, італьянскую, грузінскую, літоўскую, англійскую, румынскую, нарвежскую, іспанскую, латышскую, японскую і нямецкую мовы.
Зборнік эсэ «Шмат Чэслава Мілаша, крыху Элвіса Прэслі» трапіў у шорт-ліст прэміі Ежы Гедройца. У 2018 годзе выйшаў па-англійску, як «A Large Czesław Miłosz With a Dash of Elvis Presley», у выдавецтве Skotland Street Press (Шатландыя, Эдынбург). У 2020 годзе выдадзены па-руску ў аўтарскім перакладзе пад назвай «Большой Чеслав Милош, маленький Элвис Пресли» (Москва, «Планж»).
Фіналістка Грыгор’еўскай прэміі[3] — 2017. У 2020 атрымала Прэмію Андрэя Белага за паэтычную кнігу «И все побросали ножи». Зборнік эсэ «Райцэнтр» («Пфляўмбаўм», Мінск, 2020) — другое месца прэміі Ежы Гедройця ў 2021.
Ганаровы дыплом прэміі «Московский счёт» за кнігу «И все побросали ножи» — 2021.
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Паэтычныя зборнікі[правіць | правіць зыходнік]
- «Книга для чтения вне помещений и в помещениях» (Мінск, «Кнігазбор», 2013), на рускай мове.
- «Португальские трехстишия» (Нью-Йорк, 2014, «Айлурос»), на рускай мове.
- «Американские горки» (Мінск, «Смэлток», 2018), на рускай мове.
- «И все побросали ножи» (Москва, АРГО-РИСК, 2020), на рускай мове.
- «Yesмамочка» (Мінск, Медисонт, 2022), на рускай мове.
Кнігі эсэ[правіць | правіць зыходнік]
- «Шмат Чэслава Мілаша, крыху Элвіса Прэслі» (Вільня, «Логвінаў», 2015), на беларускай мове.
- «Райцэнтр» (Мінск, «Пфляўмбаўм»/«Цымбераў», 2020), на беларускай мове.
Зноскі
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 22 верасня 2021.
- ↑ http://gedroyc.by/skarynkina2016.html Архівавана 11 верасня 2017.
- ↑ Таццяна Скарынкіна з Беларусі — у фінале Грыгор’еўскай прэміі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Верина, Ульяна. Новая ностальгия: постоянство времени при разнообразии вещей и перемене пространства / Ульяна Верина // Неман. — 2013. ― № 10. ― С. 207―208. — Рецензия на книгу: Книга для чтения вне помещений и в помещениях : стихи / Таня Скарынкина. — Минск, 2013.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся ў 1969 годзе
- Нарадзіліся ў Смаргоні
- Выпускнікі Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі
- Члены Беларускага ПЭН-цэнтра
- Члены Саюза беларускіх пісьменнікаў
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Паэтэсы
- Паэты паводле алфавіта
- Паэты Беларусі
- Паэты XX стагоддзя
- Паэты XXI стагоддзя
- Пісьменнікі Беларусі
- Пісьменнікі XX стагоддзя
- Пісьменнікі XXI стагоддзя
- Эсэісты Беларусі
- Беларускамоўныя паэты
- Беларускамоўныя пісьменнікі