Трансарктычнае цячэнне

Трансарктычнае цячэнне - адно з асноўных цячэнняў Паўночнага Ледавітага акіяна, якое забяспечвае транспарт ільдоў ад Аляскі да Шпіцбергена і Грэнландыі.

Трансарктычнае цячэнне (вылучана фіялетавым колерам)

Трансарктычнае цячэнне абумоўлена ў першую чаргу сцёкам рэк. Больш за палову рачнога сцёку даюць рэкі Азіі і Аляскі, таму тут узнікае пастаянны сцёкавы рух водаў і льдоў. Гэты рух падтрымліваецца прытокам ціхаакіянскіх водаў, якія паступаюць праз Берынгаў праліў. Утвараецца Трансарктычнае цячэнне, якое перасякае акіян і ў заходняй яго частцы накіроўваецца ў праліў паміж Шпіцбергенам і Грэнландыяй.

Трансарктычнае цячэнне з'яўляецца механізмам, які забяспечвае накіраваны дрэйф ільдоў, які выкарыстоўваецца, у прыватнасці, для арганізацыі палярных дрэйфуючых станцый.

Літаратура

• Географический энциклопедический словарь. М., 1986.
• Атлас океанов. Термины, понятия, справочные таблицы.— М.: ГУНК МО СССР, 1980.
• Физическая география материков и океанов. Под общей ред. А. М. Рябчикова. — М.: Высшая школа, 1988.

Гл.таксама

• Марскія цячэнні
• Паўночны Ледавіты акіян
• Агульная цыркуляцыя акіяна