Умару Сісоку Эмбала

Умару Сісоку Эмбала
парт.: Umaro Mokhtar Sissoco Embaló
прэм’ер-міністр Гвінеі-Бісау[d] 18 лістапада 2016 — 16 студзеня 2018
Папярэднік	Baciro Djá[d]
Пераемнік	Artur Silva[d]
прэзідэнт Гвінеі-Бісау[d] з 3 студзеня 2020
Папярэднік	Жазэ Марыу Ваш[d]
прэзідэнт (Economic Community of West African States[d]) з 3 ліпеня 2022
Папярэднік	Nana Akufo-Addo[d]
Нараджэнне	23 верасня 1972(1972-09-23) (51 год) Бісау, Партугальская Гвінея
Жонка	Dinisia Reis Embaló[d][…]
Веравызнанне	іслам
Партыя	Афрыканская партыя незалежнасці Гвінеі і Каба-Вердэ[d] (2018)
Адукацыя	Тэхнічны ўніверсітэт Лісабона[d] Мадрыдскі ўніверсітэт
Дзейнасць	палітык, афіцэр
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	палітыка
Званне	генерал
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Умару Мактар Сісоку Эмбала (парт.: Umaro Mokhtar Sissoco Embaló; нар. 23 верасня 1972, Бісау, Партугальская Гвінея) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Гвінеі-Бісау. Палітолаг і ваенны афіцэр, які займаў пасаду прэм’ер-міністра з 18 лістапада 2016 па 16 студзеня 2018 года. Прэзідэнт краіны з 27 лютага 2020 года.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 верасня 1972 года ў Бісау, Партугальская Гвінея. Атрымаў ступень па міжнародных адносінах у Вышэйшым інстытуце сацыяльных і палітычных навук у Лісабонскім тэхнічным універсітэце і ступень магістра ў галіне палітычных навук, а таксама ступень доктара міжнародных адносін у Мадрыдскім універсітэце. Свабодна гаворыць на партугальскай і іспанскай мовах, а таксама валодае англійскай, французскай, арабскай мовамі і суахілі.

Праходзіў ваенную службу ў арміі Гвінеі-Бісау, навучаўся ў цэнтры нацыянальнай абароны Іспаніі, а затым праводзіў даследаванні ў галіне нацыянальнай бяспекі ў Бруселі, Тэль-Авіве, Яганэсбургу, Японія і Парыж. Яму прысвоена званне брыгаднага генерала Узброеных Сіл Гвінеі-Бісау. У цяперашні час спецыялізуецца на афрыканскіх і блізкаўсходніх пытаннях, а таксама на галінах абароны, міжнароднага супрацоўніцтва і развіцця. З’яўляецца былым міністрам па справах Афрыкі. Сфармаваў кабінет урада 13 снежня 2016 года, пасля прызначэння прэзідэнтам Жазэ Марыу Ваша на пасаду прэм’ер-міністра 18 лістапада 2016 года.

Як стаў прэм’ер-міністрам, сутыкнуўся з байкотам сваёй уласнай партыі — Афрыканскай Партыі незалежнасці Гвінеі і Каба-Вэрдэ (ПАІГК), якая сіламі Цэнтральнага Камітэта выказала яму недавер: 26 лістапада 2016 года супраць яго прагаласавала 112 чалавек і 11 «за».

У якасці кіраўніка ўрада мог разлічваць на падтрымку толькі Партыі сацыяльнага абнаўлення, другой па велічыні ў Нацыянальным народным сходзе Гвінеі-Бісау. 13 студзеня 2018 года ў яго пачаўся канфлікт з прэзідэнтам краіны Жазэ Марыу Вашымам, што прывяло да адстаўкі Умару Сісока 16 студзеня 2018 года.

24 лістапада 2019 года выйшаў у другі тур прэзідэнцкіх выбараў у Гвінеі-Бісау, атрымаўшы ў першым туры 27,65 % галасоў выбаршчыкаў і заняўшы другое месца. 29 снежня 2019 года атрымаў упэўненую перамогу ў другім туры над былым прэм’ер-міністрам краіны Дамінгушам Сімойншам Перэйра з вынікам 53,55 % галасоў выбаршчыкаў. Пра гэта стала вядома ўжо 2 студзеня 2020 года.

На чале краіны

У студзені 2020 года пачаліся затрымкі, многія прыхільнікі дзейнай улады не хацелі аддаваць уладу апазіцыі. У канцы студзеня ЭКАВАС заявіла, што яно прызнае прэзідэнтам краіны Эмбала. 27 лютага 2020 года ён заняў пасаду прэзідэнта Гвінеі-Бісау, новым прэм’ер-міністрам стаў пастаянны кандыдат у прэзідэнты ад ваенных Нуна Гомеш Набіам. На наступны дзень праціўнікі абвясцілі часовым прэзідэнтам Сіпрыяну Касаму.

1 лютага 2022 года каля Палаца ўрада на ўскраіне Бісау пачалася страляніна, пасля чаго ў горад увайшлі ўрадавыя танкі. Эмбала паведаміў, што ў краіне адбылася спроба дзяржаўнага перавароту, але яна правалілася. Паводле яго слоў, гэта была спроба забіць прэзідэнта, прэм’ер-міністра Нуна Гомеша Набіама і ўвесь кабінет міністраў. Эмбала паказаў, што аперацыя была добра арганізаваная, яе маглі ажыццявіць «людзі, якія маюць дачыненне да гандлю наркотыкамі».