Фелікс Савар

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фелікс Савар
фр.: Félix Savart
Дата нараджэння 30 чэрвеня 1791(1791-06-30)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 сакавіка 1841(1841-03-16)[1][2][…] (49 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік, прафесар, інжынер, урач
Навуковая сфера фізіка і акустыка
Месца працы
Альма-матар
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фелікс Сава́р[5] (фр.: Félix Savart; 30 чэрвеня 1791 — 16 сакавіка 1841) — французскі фізік. Член Парыжскай акадэміі навук (1827)[5].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Францыі, у горадзе Шарлевіль-Мезьер. У 1816 годзе скончыў Страсбургскі ўніверсітэт. Працаваў ваенным хірургам. З 1828 года ў Калеж дэ Франс — прафесар эксперыментальнай фізікі.

Памёр у Парыжы 16 сакавіка 1841 года.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар навуковых прац па акустыцы, электрамагнетызме, оптыцы і гідрадынаміцы. Займаўся вывучэннем заканамернасцей распаўсюджання гуку ў розных асяроддзях, акустычнага рэзанансу, распрацоўкай фізічных асноў канструявання музычных інструментам. Разам з Ж.-Б. Біё вызначыў эксперыментальна індукцыю магнітнага поля, створанага электрычным токам (закон Біё — Савара — Лапласа). Стварыў прыладу для вызначэння частаты гуку (зубчастае кола Савара), палярыскоп.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У гонар вучонага названа адзінка частотнага інтэрвалу ў акустыцы — савар.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]