Эгір (спадарожнік)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эгір
Адкрыццё[1]
Першаадкрывальнік Д. Джуіт, С. Шэпард, Ян Клейна
Дата адкрыцця 12 снежня 2004
Арбітальныя характарыстыкі[2]
Эпоха: 2000-02-26.00 TT
Вялікая паўвось (a) 20 751 000 км
Эксцэнтрысітэт арбіты (e) 0,2520
Сідэрычны перыяд абарачэння 1117,52 д
Нахіл (i) 166,700° (да экліптыкі)
Чый спадарожнік Сатурна
Фізічныя характарыстыкі
Сярэдні радыус 3,0 км[3] (ацэнка)
Маса (m) 2,6×1014 кг (ацэнка)
Сярэдняя шчыльнасць (ρ) 2,3 г/см³[3] (меркавана)
Альбеда 0,04[3]

Эгір (англ.: Aegir) — нерэгулярны спадарожнік планеты Сатурн са зваротным арбітальным абарачэннем. Названы імем Эгіра, аднаго з ётунаў у германа-скандынаўскай міфалогіі. Таксама пазначаецца як Сатурн XXXVI[1].

Гісторыя адкрыцця[правіць | правіць зыходнік]

Эгір быў адкрыты ў серыі назіранняў, пачынаючы з 12 снежня 2004 года[4]. Паведамленне пра адкрыццё зроблена 4 мая 2005 года. Спадарожнік атрымаў часовае абазначэнне S/2004 S 10[5].

Уласная назва была прысвоена 5 красавіка 2007 г[6].

Зноскі

  1. а б Planet and Satellite Names and Discoverers(недаступная спасылка). Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology (4 верасня 2009). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2007. Праверана 9 верасня 2009.
  2. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory (20 жніўня 2009). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2011. Праверана 9 верасня 2009.
  3. а б в Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory (3 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2010. Праверана 9 верасня 2009.
  4. MPEC 2005-J13 (4 мая 2005). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2012. Праверана 14 верасня 2009.
  5. IAU Circular No. 8523(недаступная спасылка) (4 мая 2005). Праверана 14 верасня 2009.
  6. IAU Circular No. 8826(недаступная спасылка) (5 красавіка 2007). Праверана 14 верасня 2009.