Эдна Марцін

Эдна Марцін
Дата нараджэння	17 снежня 1908(1908-12-17)[…]
Месца нараджэння	Gamlestads church parish[d], Швецыя
Дата смерці	11 мая 2003(2003-05-11) (94 гады)
Месца смерці	Upplands Väsby[d], камуна Упландс-Весбю, лен Стакгольм, Швецыя
Месца пахавання	Lidingö kyrkogård[d]
Грамадзянства	Швецыя
Род дзейнасці	мастак па тэкстылі, педагог
Месца працы	Svenskt Tenn[d] Swedish Handicraft Association[d] Констфак Friends of Handicraft[d]
Вучоба	HDK[d]
Узнагароды	Professor[d] (1980)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдна Марцін (шведск.: Edna Martin, народжаная Ёхансан; 17 снежня 1908 — 11 мая 2003) — шведская мастачка па тэкстылі і педагог.

Біяграфія

Нарадзілася 17 снежня 1908 года ў гётэбаргскім прыходзе Гамлестад ў сям’і Тэадора Ёхансана і яго жонкі Сафі Флуд.

Вучылася ў школе Högskolan för design och konsthantverk (зараз факультэт мастацтваў Гётэбаргскага ўніверсітэта), працягнула сваю адукацыю ў Францыі. Пасля сваёй дэбютнай выставы ў музеі Röhsska museet у 1931 годзе, Эдна Марцін працавала мастацкім кіраўніком прадпрыемства Axevalla-Varuhemslöjd. Затым у 1935-1937 гадах працавала ў кампаніі Svenskt Tenn, якую заснавала Эстрыд Эрыксан.

Адна з прац Эдны Марцін.

У 1937—1939 гадах была мастаком па тэкстылі шведскай асацыяцыі рамеснікаў, а ў 1941—1953 гадах тэкстыльным дырэктарам гэтай асацыяцыі. З 1953 года Эдна была кіраўніком кампаніі Handarbetets vänner, працавала ў студыі Licium, як і вядомая мастачка Тайра Лундгрэн, і адукацыйным цэнтры Sätergläntan.

Эдна ўдзельнічала ў Сусветнай выставе ў Парыжы ў 1937 годзе, Сусветнай выставе ў Нью-Ёрку ў 1939 годзе, Х’юстанскай выставе ў 1956 годзе і ў вялікай колькасці шведскіх выстаў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, пачынаючы з 1937 года.

Таксама Эдна Марцін выкладала мастацкае шыццё ў Стакгольмскай школе Констфак з 1948-га года, а затым, будучы на пасадзе старэйшага выкладчыка з 1957 па 1969 гады. Атрымала званне прафесара ў 1980 годзе.

Дзякуючы супрацоўніцтву з такімі вядомымі мастакамі, як Кайса Мелантан, Інгігерда Мелер, Элі Хэмберг і іншых, яна спрыяла ператварэнню іх ткацкага мастацтва ў манументальныя тэкстыльныя творы.

Пасля выхаду на пенсію Эдна Марцін працягвала займацца мастацтвамі, натхнённая навакольным асяроддзем Эланда, дзе яна жыла летам. Яе наватарскі падыход да работ заключаўся ў падыходзе да незнаёмых матэрыялаў, з якімі яна ніколі раней не сустракалася — гэта былі рыбалоўныя сеткі, тонкая шаўковая вуаль, якую выкарыстоўвалі пераплётчыкі. Творы мастачкі прадстаўленыя ў Нацыянальным музеі Швецыі, музеі Röhsska museet і іншых музеях краіны. За сваю мастацкую дзейнасць была ўзнагароджана ў 1964 годзе медалём Litteris et Artibus і ў 1971 годзе медалём прынца Яўгена.

Прыватнае жыццё

C 1942 года яна была замужам за юрыстам Янам Гербертам Марцінам, у сям’і раслі дзеці: Сюзана, Барбара і Іахім.

Літаратура

• Svenskt konstnärslexikon del IV, sid 88, Allhems förlag, Malmö. Libris 8390293.
• http://www.lexikonettamanda.se/show.php?aid=15332