(71) Ніёба
(71) Ніёба | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Роберт Лютэр |
Месца выяўлення | Дзюсельдорф |
Дата выяўлення | 13 жніўня 1861 |
Эпанім | Ніёба |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | A861 PA[1] |
Катэгорыя | Галоўны пояс астэроідаў |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,1754742 |
Вялікая паўвось (a) |
412,081 млн км (2,7545941 а.а.) |
Перыгелій (q) |
339,772 млн км (2,2712339 а.а.) |
Афелій (Q) |
484,391 млн км (3,2379543 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 669,878 сут (4,572 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,807 км/с |
Схіленне (i) | 23,26172° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 316,06373° |
Аргумент перыгелія (ω) | 267,02028° |
Сярэдняя анамалія (M) | 63,92056° |
Фізічныя характарыстыкі[2] | |
Дыяметр | 83,42 км |
Маса | 6,1×1017 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0233 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0441 км/с |
Перыяд вярчэння | 35,864 гад |
Спектральны клас | S (Xe) |
Абсалютная зорная велічыня | 7,30m |
Альбеда | 0,3052 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 168 К (−105 °C) |
(71) Ніёба (лац.: Niobe) — астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 13 жніўня 1861 года нямецкім астраномам Робертам Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі і названы ў гонар Ніёбы, дачкі Тантала і Дыёны з старажытнагрэчаскай міфалогіі[3].
Зноскі
- ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
- ↑ Asteroid Data Sets (англ.)
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 22. — ISBN 3-540-00238-3.