Daihatsu Applause
| Daihatsu Applause | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| Вытворца |
Daihatsu,  Японія |
|||||
| Гады выпуску | 1989—2000 | |||||
| Габарыты | ||||||
| Даўжыня, мм | 4260–4350 мм | |||||
| Шырыня, мм | 1660 мм | |||||
| Вышыня, мм | 1375–1385 мм | |||||
| Колавая база, мм | 2470 мм | |||||
| Храналогія | ||||||
| ||||||
 Daihatsu Applause на Вікісховішчы | ||||||
Daihatsu Applause (яп.: アプローズ[1]) — кампактны легкавы аўтамабіль японскай кампаніі Daihatsu. Вонкава выглядаў як звычайны седан, у той час як насамрэч меў кузаў ліфтбек — багажныя дзверы падымаюцца разам з заднім шклом.
Выпускаўся з 1989 па 2000 год. Пераемніка на экспартных рынках не было, на рынку Японіі заменены мадэллю Daihatsu Altis.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
_Xi_liftback_(14488430305).jpg)
Прататып пад кодавай назвай «MS-X90» быў паказаны на Жэнеўскім аўтасалоне ў сакавіку 1989 года, серыйная версія атрымала імя «Applause». У адрозненне ад папярэдніка, мадэлі Charmant, якая была зроблена на базе Toyota Corolla, Applause быў распрацаваны ўласнымі сіламі Daihatsu. Продажы пачаліся ў ліпені 1989 года[2].
У хуткім часе пасля дэбюту адбылася кампанія па адкліканні машын з-за праблем з аўтаматычнай трансмісіяй і генератарам. Пазней яшчэ адна — з-за праблем з тармазной сістэмай і паліўным бакам, з якім быў звязаны шэраг інцыдэнтаў з узгараннем аўтамабіля[3]. Усё гэта адмоўна адбілася на рэпутацыі мадэлі і выклікала падзенне продажаў[4]. Вытворца выправіў праблему ў 1990 годзе, падкрэсліўшы паляпшэнні змененай назвай — Applause θ (Theta). Таксама былі зроблены перамены ў лінейцы камплектацый аўтамабіля.
Гэта не прынесла належнага эфекту[4] і для ажыўлення продажаў у ліпені 1992 года быў праведзены фэйсліфтынг: з'явілася новая пярэдняя маска з іншай рашоткай радыятара, павялічыліся памеры пярэдняга і задняга бампераў, змянілася форма задняга спойлера. Пазней назва аўтамабіля была вернута ў простае «Applause».
-
Daihatsu Applause (1992–1997) -
_Limited_liftback_(2016-01-04)_01.jpg)
_Limited_liftback_(2016-01-04)_02.jpg)
У 1994 годзе паўнапрывадная версія 16Zi 4WD была знятая з вытворчасці[5].
Daihatsu не мог дазволіць сабе распрацаваць цалкам новую мадэль, таму ў 1997 годзе вырашылі правесці мадэрнізацыю яшчэ раз. Прадстаўлены на Франкфурцкім аўтасалоне ў верасні 1997 года, Applause атрымаў абноўленае афармленне пярэдняй і задняй частак. У вонкавым аздабленні гэтай версіі пераважаў хром. Дзякуючы бліскучай рашотцы (якая цяпер стала аб'яднанай з капотам), рамкам нумарнога знака, фар і блокаў задніх ліхтароў аўтамабіль атрымаў амаль брытанскі выгляд. Інтэр'ер таксама абнавіўся: нізкая панэль 80-х гадоў саступіла месца больш сучаснай з устаўкамі з імітацыяй дрэва. Падушкі бяспекі кіроўцы і пасажыра сталі стандартным абсталяваннем, у якасці дадатковай опцыі магла ўсталёўвацца навігацыя.
-
Daihatsu Applause (1997–2000) -
Мадэрнізацыя, аднак, не дапамагла ўжо састарэлай мадэлі — продажы з году ў год толькі пагаршаліся. У сакавіку 2000 года вытворчасць была завершана. Altis, якая з'явілася на ўнутраным рынку Японіі ў якасці пераемніка, не была ўласнай мадэллю, а з'яўлялася Toyota Camry Gracia выпусканай пад маркай Daihatsu. Замены на экспартных рынках прадстаўлена не было.
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Daihatsu Applause — пяцідзверны ліфтбек з папярочна размешчаным рухавіком і пярэднім або поўным прывадам. Аўтамабіль аб'ядноўваў дызайн класічнага седана з практычнасцю пяцідзвернага хэтчбека: багажныя дзверы падымаюцца разам з заднім шклом. Каэфіцыент аэрадынамічнага супору кузава быў роўны 0,34.
Рухавік[правіць | правіць зыходнік]
Рухавік: Daihatsu HD, бензінавы, радны, чатырохцыліндравы, 16-клапанны, аб'ёмам 1,6 л. На аўтамабілі ўсталёўваліся дзве версіі гэтага рухавіка: HD-E з электронным упырскам паліва, або просты карбюратарны матор HD-F. У 1993 годзе выпуск машын з карбюратарам быў завершаны.
- HD-F — карбюратар, 91 к.с. (67 кВт) — 06.1989–10.1992 (экспартныя рынкі)
- HD-F — карбюратар, 97 к.с. (71 кВт) — 06.1989–10.1992 (японскі рынак)
- HD-E — упырск, 105 к.с. (77 кВт), 134 Н·м — 11.1992–05.1997 (экспартныя рынкі)
- HD-E — упырск, 120 к.с. (89 кВт), 140 Н·м — 06.1989–05.2000 (японскі рынак)
- HD-E — упырск, 90 к.с. (66 кВт), 123 Н·м — 11.1992–05.1997 (экспартныя рынкі)
- HD-E — упырск, 99 к.с. (73 кВт), 138 Н·м — 06.1997–05.2000 (экспартныя рынкі)
Трансмісія і хадавая частка[правіць | правіць зыходнік]
Маторы маглі агрэгатавацца як з 5-ступеньчатай механічнай каробкай перадач, так і з трох- або чатырохступеньчатым «аўтаматам».
Прывад — пярэдні, але, акрамя таго, выпускалася мадыфікацыя з пастаянным поўным прывадам, у сістэме якога быў прадугледжаны галоўны вадкасны дыферэнцыял падвышанага трэння.
Падвеска — незалежная ўсіх колаў. Тып рулявога кіравання — «шасцярня-рэйка». Тормазы пярэднія дыскавыя вентыляваныя, заднія — барабанныя. Стандартны памер шын 185/60R14. У стандартную камплектацыю ўваходзілі ABS і гідраўзмацняльнік руля.
Камплектацыі[правіць | правіць зыходнік]
- На рынку Японіі
Першапачаткова прапанова для ўнутранага рынку складалася з чатырох версій камплектацый: «16L», «16X», «16Ri» і паўнапрываднай «16Zi». У 1990 годзе замест «16X» з'явілася версія «16Si», таксама дадалася найвышэйшая «Limited». Пасля мадэрнізацыі 1997 года ў шэрагу былі толькі дзве версіі: «SX» і «SL».
-
Інтэр'ер (1989–1997) -
Прыборная панэль (1989–1997)
Тэхнічныя характарыстыкі[правіць | правіць зыходнік]
| Мадэль | XiL[6] | Xi[7] | XIC[8] | |
|---|---|---|---|---|
| Гады выпуску | 1989−1992 | 1992−1997 | 1997−2000 | |
| Кузаў | пяцідзверны ліфтбек | |||
| Габарыты, мм | даўжыня | 4260 | 4310 | 4350 |
| шырыня | 1660 | 1660 | 1660 | |
| вышыня | 1375 | 1375 | 1385 | |
| Колавая база, мм | 2470 | |||
| Аб'ём багажніка, л | 425-735[тэх. 1] | 420-712 | ||
| Аб'ём паліўнага бака, л | 50 | |||
| Маса без нагузкі, кг | 1010 | 1000 | 1038 | |
| Макс. хуткасць, км/г | 173 | 185 | 180 | |
| Паскарэнне ад 0 да 100 км/г, с | 11,5 | 9,8 | 9,8 | |
| Выдатак паліва, л | горад | 9,0 | 8,9 | 8,7 |
| шаша | 7,0 | 6,5 | 6,6 | |
| Рухавік | радны, бензінавы, чатырохцыліндравы, шаснаццаціклапанны | |||
| Сілкаванне | размеркаваны ўпырск | |||
| Аб’ём, см³ | 1590 | |||
| Магутнасць | 66 кВт (90 к.с.) пры 6000 аб/хв |
77 кВт (105 к.с.) пры 6000 аб/хв |
73 кВт (99 к.с.) пры 6000 аб/хв | |
| Макс. круцільны момант | 134 Н·м пры 3400 аб/хв | 134 Н·м пры 3800 аб/хв | 138 Н·м пры 3600 аб/хв | |
| Каробка перадач | механічная, пяціступеньчатая, або аўтаматычная[тэх. 2] | |||
| Прывад | пярэдні або поўны | |||
| Шыны | 185/60R14H, 175/70R13H | 185/60R14H | 185/60R14H | |
Варыяцыі[правіць | правіць зыходнік]
Applause MS-R[правіць | правіць зыходнік]
Daihatsu Applause MS-R — версія, мадыфікаваная нямецкім атэлье Oettinger. У дадатак да зменаў знешняга выгляду і шасі, на аўтамабіль быў усталяваны рухавік Daihatsu 1.6 HD-ET з турбанаддзіманнем. Матор атрымаў паветраны інтэркулер і алейны радыятар. Магутнасць павялічылася да 180 к.с. Аўтамабіль быў прадэманстраваны на аўтасалоне ў Эсэне ў 1989 годзе, аднак не выклікаў інтарэсу і таму не выпускаўся[9].
-
Рухавік дапрацаваны Oettinger
Applause Break[правіць | правіць зыходнік]
 Вонкавыя выявы
| |
|---|---|
|
Daihatsu Applause Break by EBS |
Бельгійская кампанія EBS (Ernst Berg Systems) у абмежаванай колькасці выпускала камплект для мадыфікацыі, які ператвараў мадэль ва ўніверсал. Замест багажных дзвярэй усталёўвалася надбудова, якая надавала ліфтбеку форму ўніверсала.
Прэм'ера адбылася ў 1991 годзе на аўташоў у Бруселі[10].
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ 懐かしのクルマ（販売終了車種） (яп.). daihatsu.com. Праверана 28 жніўня 2018.
- ↑ Company > History > Main Products： From 1985~ (англ.). daihatsu.com. Праверана 28 жніўня 2018.
- ↑ 第29回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その3） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- ↑ а б 第30回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その4） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- ↑ 第31回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（最終回） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- ↑ ADAC-Autotest. Daihatsu Applause XiL (ням.). adac.de (жнівень 1991). Праверана 28 жніўня 2018.(недаступная спасылка)
- ↑ ADAC-Autotest. Daihatsu Applause Xi (ням.). adac.de (жнівень 1995). Праверана 28 жніўня 2018.(недаступная спасылка)
- ↑ ADAC-Autotest. Daihatsu Applause XIC (ням.). adac.de (сакавік 1998). Праверана 28 жніўня 2018.(недаступная спасылка)
- ↑ 夢幻的大發車款---Daihatsu Applause MS-R tuned by Oettinger/Charade Hartge (кіт.). 7car.tw (20 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 28 верасня 2017.
- ↑ DAIHATSU RELANCE SES 4X4. CAPACITES TOUT TERRAIN EN HAUSSE POUR LES FEROZA ET ROCKY (фр.). lesoir.be (2 лютага 1991). Праверана 28 жніўня 2018.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Японский "жигуль"(руск.) // АВТОбизнес : газета. — 2016. — № 29 (361), 21 ліпеня. — С. 13.(недаступная спасылка)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Daihatsu Applause- 第27回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その1） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- 第28回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その2） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- 第29回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その3） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- 第30回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（その4） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- 第31回：『あまりにも不憫な』ダイハツ・アプローズ（1989〜2000）（最終回） (яп.). webcg.net (13 верасня 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- Daihatsu Applause (1990 - 1996) used car review (англ.). rac.co.uk (20 кастрычніка 2006). Праверана 28 жніўня 2018.
- Facelift Friday: Daihatsu Applause (гал.). autoweek.nl (13 студзеня 2017). Праверана 28 жніўня 2018.
- Daihatsu Applause - dane techniczne, opinie, ceny (польск.). autokult.pl. Праверана 28 жніўня 2018.
