Thymus altaicus — від раслін сямейства ясноткавыя (Lamiaceae), распаўсюджаны ў Сярэдняй Азіі і Сібіры: Сіньцзян, Манголія, Казахстан, Расія.
Сцяблы ад ляжачых да ўзыходных; вегетатыўныя парасткі прыўздымаюцца або ляжаць, апушаныя; урадлівыя галіны узыходныя, пераважна 4-8 см, субголыя або апушаныя ніжэй суквеццяў, з 2-4 міжвузеллямі. Лісце ад даўгавата-эліптычнага да яйцападобнага, радзей зваротнаяйцаватае, 5-10 × 1-3 мм, голае, палі цэлыя, рассеяна раснічастыя на аснове, вярхушка ад тупой да вострай[3].
Суквецце галоўчатае. Кветаножка 1-4 мм, шчыльна апушаная. Чашачка званочкавая, 3,5-4,5 мм, аснова валасістая, верхняя частка голая; зубчыкі верхняй губы, ад субтрохвугольных да ланцэтных, пакрытыя жорсткімі валасамі. Вяночак чырвона-пурпурны, 5,5-6,5 мм, апушаны. Цвіце ў ліпені-жніўні[3].
Пашыраны ў Сярэдняй Азіі і Сібіры: Сіньцзян, Манголія, Казахстан, Расія (Алтай, Бурація, Чыта, Іркуцк, Краснаярск, Тува)[4][5].
Насяляе берагі ручаёў, травяністыя ўчасткі, шчабністыя ўчасткі[3].
Зноскі
